21 dagen op aarde en de spanning neemt toe

The 100 bracht mij aan het fantaseren. Hoe zou de aarde eruit zien na een nucleaire kernramp? En hoe zou het zijn om te leven op een ruimteschip? Toen het boek ook nog eens met een enorme cliff hanger eindigde kon ik niet anders dan meteen verder gaan in haar vervolg: Day 21. En ik kan je vertellen: dit boek was nog vele malen beter dan deel één.


De 100 jeugddelinquenten die vanaf het ruimteschip naar de aarde werden gestuurd om te onderzoeken of de aarde weer leefbaar is, zijn inmiddels 21 dagen op aarde. Ze zijn de eerste en enige mensen die sinds eeuwen voet zetten op aarde, of denken ze dat maar? De 100 moeten nu meer dan ooit samenwerken, om zich te verdedigen tegen een onbekende vijand. Wells doet verwoede pogingen de groep bij elkaar te houden, terwijl Clarke op weg gaat naar Mount Weather, op zoek naar andere kolonisten. Bellamy denkt alleen maar aan zijn zusje Octavia en wil haar koste wat het kost redden. En op het ruimteschip staat Glass voor de onmogelijke keuze tussen de liefde van haar leven of haar eigen leven.

The 100 eindigde met een enorme cliff hanger, dus ik was dan ook zeer blij dat ik het vervolg - Day 21 - al in huis had. Zo kon ik meteen verder lezen over Clarke, Wells, Bellamy en Glass. Ik geef maar al te graag toe dat ik de hele serie binnen een week wist te binge readen. Waar ik in het eerste boek actie miste, voor mij voelde the 100 een beetje als een inleiding op een groter geheel, zat ik in Day 21 op het puntje van mijn stoel. Het verhaal staat bol van de spanning en kent verschillende onverwachte plotwendingen. Day 21 is zeker niet langer een inleiding: het verhaal is nu van start gegaan en hoe! De 100 blijken niet alleen te zijn op aarde en de spanning loopt gedurende het verhaal steeds verder op.

Ik vind dat Kass Morgan zeer toffe personages weet te bedenken. Clarke, Bellamy, Glass en Wells; ik heb geen echte favoriet, maar vind ze allemaal erg leuk. Je leert iedereen goed kennen door het wisselende point of view en de vele flashbacks in Day 21 onthullen steeds meer persoonlijke geheimen. Op deze manier begrijp je steeds beter hoe de personages met elkaar in relatie staan en welke invloed ze op elkaars leven hebben of hebben gehad - wat natuurlijk wel te verwachten is binnen de kleine populatie van een ruimteschip.

Ik vind het heel fijn dat we niet alleen het avontuur op aarde meemaken, maar dat er ook nog een insider is in de ruimte. Op deze manier wordt het verhaal voor mij persoonlijk spannender, omdat ik weet wat er op het spel staat en hoe belangrijk het is dat de aarde weer leefbaar is. In Day 21 kom je trouwens ook een heleboel te weten over de geschiedenis van het ruimteschip en haar leiders; wat echt een meerwaarde biedt.

Ik kan niet anders dan positief zijn over dit boek. Ik heb van begin tot eind genoten van Day 21 en ik ben blij dat er eindelijk wat actie in het verhaal zit. Bovendien vind ik het interessant om de personages beter te leren kennen, alsook meer te weten te komen over de geschiedenis van het ruimteschip. Tot nu toe het beste boek in de serie; hopelijk weet Homecoming deze stijgende lijn voort te zetten.Deze recensies verscheen ook op Oog op de Toekomst.