Spannende en realistische thriller met fantasy-elementen

Wie de Heksenhoeve binnengaat, komt nooit meer naar buiten. Met deze spannende premisse wist An Janssens me te lokken om een stapje uit mijn comfort zone te doen en een politiethriller met fantasy elementen te lezen. En daar heb ik zeker geen spijt van - ondanks de slapeloze nachten.. Op een oude boerderij in het Meerdaalwoud nabij Leuven leven de bewoners nog als honderd jaar geleden: er is geen elektriciteit, de wc is een hokje buiten en water komt uit de waterput. Wie of wat houdt de bewoners daar? Waarom vermijden alle levende wezens de verscholen boerderij? En op welke manier staan deze mensen in verband met de moord op een studente in Leuven? Sander Dats, hulpje bij de federale politie, lijkt de enige te zijn die deze vragen stelt. De politie heeft de moord op de studente al snel in de schoenen van haar ex-vriend geschoven. Maar Sander voelt aan dat de Heksenhoeve in het Meerdaalwoud er iets mee te maken heeft. Wanneer Sanders ex Anouk op de Heksenhoeve terechtkomt en de bewoners haar niet meer willen laten gaan is het tijd om voor eens en voor altijd korte metten te maken met zijn kwalificering als hulpje. Het leukste aan Heksenhoeve was voor mij persoonlijk het hoofdpersonage Sander. Zijn allesoverheersende teldwang maakt hem een bijzonder personage, maar tegelijkertijd ook heel realistisch. Zijn neurotische trekjes geven hem een diepere laag en zijn obsessie met cijfers lijkt zelfs goed van pas te komen! Ook Anouk is meer dan de ex-vriendin van Sander. Ze is onlangs dertig geworden, viert kerstmis helemaal alleen en heeft een zeer moeizame relatie met  haar moeder. Als lezer wil je - naast het moordmysterie oplossen - maar al te graag ontdekken waarom Anouk zo verdrietig is. An Janssens heeft ervoor gekozen om niet alleen vanuit Sanders perspectief te schrijven, maar ook vanuit die van Anouk. Op deze manier wordt Heksenhoeve meer dan alleen maar een politiethriller waarin een moord wordt opgelost, je leest via Anouk ook hoe het er in het Meerdaalwoud aan toe gaat. Dit is voor mij een groot pluspunt aan het verhaal. Ook moet ik zeggen dat ik Heksenhoeve enorm spannend vond. Enerzijds is het verhaal heel realistisch en speelt het zich af in Leuven. Anderzijds krijg je te maken met fantasy-elementen die zijn toegevoegd aan het plot en ook deze komen erg geloofwaardig over. Het boek is enorm goed geschreven en tijdens het lezen liepen de rillingen soms letterlijk over mij rug! Alleen het einde vond ik persoonlijk een beetje te snel gaan.Heksenhoeve is een heel ander boek dan ik normaal gezien zou uitkiezen. Het is eigenlijk een politiethriller met een vleugje fantasy. Ik heb van pagina een tot en met het einde genoten - en af en toe flink zitten gruwelen. Ik vind vooral de personages erg sterk uit de verf komen. De twee karakters zijn goed uitgewerkt en geven samen met de perspectiefwisseling een diepere laag aan het verhaal. Ook vind ik dat Heksenhoeve erg origineel is, al heb ik persoonlijk maar weinig ervaring met het lezen van thrillers. Alleen de ontknoping had voor mij iets uitgebreider gemogen, maar al met al heb ik ontzettend genoten van dit verhaal. Zeker ook door de kleine extra dingetjes(bv. de getallen) waardoor het plot tot in de details klopt. Op 1 november presenteert An Janssens haar boek Heksenhoeve officieel op de boekenbeurs in Antwerpen. En ik mag haar interviewen! Kom je ook? Deze recensie verscheen ook op Oog op de Toekomst.