Kroniek van een migrant

In Hoger dan de bergen en dieper dan de zee vertelt een opa zijn kleinkinderen hoe hij als migrant in België terecht is gekomen. Hij vertelt over de boottocht die hij maakte van Tunis naar Frankrijk. Maar ook over zijn eerste ontmoeting met hun oma, de liefde van zijn leven. Tussendoor maakt hij omwegen via liedteksten en bijzondere, bijna sprookjesachtige verhalen. Hoewel de kinderen hun opa soms wat ongeduldig onderbreken, vertelt Laïla Koubaa in deze graphic novel een prachtig en waardevol verhaal. De kleurrijke illustraties zijn van Laura Janssens, ook wel bekend als Niet Nu Laura.

Van Tunesië naar Europa

Op vijfjarige leeftijd verliest Monji zijn moeder. Zijn oudere broer Abdel ontfermt zich over hem. De jongens komen in een pleeggezin terecht. Monji doet hard zijn best op school, omdat hij een goede toekomst voor zichzelf wil verzekeren. In de jaren zestig en zeventig zijn veel Europese firma's op zoek naar goedkope arbeiders. In de winter van 1970 meert een Franse boot aan in de haven van Tunis. Monji wil naar Europa. Hij wordt geselecteerd en krijgt een contract voor zes maanden bij een Noord-Franse rederij. Zijn broer blijft liever in Tunesië, maar kijkt uit naar zijn terugkeer.

Hoger dan de bergen en dieper dan de zee  is een prachtig verhaal. Niet alleen de eigen geschiedenis van opa komt aan bod. Hij vertelt ook de meest mooie verhalen over twee ganzen en een schildpad, over de kraanvogel en de kreeft en over de vis met de gouden schubben en diamanten ogen. Tussendoor laat hij zijn kleinkinderen liedjes horen van vroeger.

Een familieverhaal

De familiale sfeer maakt het boek erg warm, terwijl de schrijfster tegelijkertijd niet bang is om clichés rond migranten aan te kaarten. Op de eerste pagina van het boek vraag de kleindochter bijvoorbeeld aan haar opa: "Opa, wanneer keer je terug naar je land?". Dat geeft al duidelijk aan hoe er in onze samenleving maar al te vaak naar migranten wordt gekeken. Wanneer opa Monji een relatie krijgt met een Belgische vrouw, krijgt zij veel kritiek te verduren van haar 'vriendinnen'.

Toch lukt het Laïla Koubaa om de toon van Hoger dan de bergen en dieper dan de zee positief te houden. Opa Monji en zijn vrouw laten zich in hun liefde door niets en niemand tegenhouden. Gedurende het verhaal schuif je als het ware aan bij hun gezin met kinderen en kleinkinderen. Het enige wat op mij wat vreemd overkwam, was dat de opa zijn kleinkinderen voortduren ‘mijn niertje’ en ‘mijn levertje’ noemt. Het zou goed kunnen dat oude mensen zo praten (ik ben zelf niet met grootouders opgegroeid), maar ik vond het stiekem wel een beetje gek.

Niet alleen het verhaal is hartverwarmend, ook de tekeningen zijn prachtig. De kleurrijke illustraties van Laura Janssens nemen je helemaal mee in het verhaal. Ze sluiten naadloos aan bij de warme sfeer van het verhaal.

In graphic novel Hoger dan de bergen en dieper dan de zee laat Laïla Koubaa een grootvader aan het woord. Hij vertelt zijn kleinkinderen over het leven als migrant. De lezer schuift aan in de gezellige woonkamer en hoort verhalen over bijzondere vissen met diamanten ogen, liedjes van Cheikh Mohamed Younsi, een eerste liefde én de boottocht van Tunesië naar Frankrijk. In combinatie met de prachtige illustraties van Laura Janssens opent dit boek de ogen. Het leven van een migrant wordt begrijpelijk uitgelegd aan kinderen. Bovendien biedt dit stripverhaal ook aan volwassenen een aangename leeservaring.

Deze recensie verscheen ook op Boekvinder.be.