Vergezocht...maar spannend!

Twee keer eerder las ik een boek van Den Tex. De eerste keer was ik gematigd positief, de tweede keer - Gouden Strop winnend boek Schijn van Kans - was ik enigszins teleurgesteld. Daarom is het wellicht verrassender dat ik De Macht van Meneer Miller veruit het beste boek van Den Tex vindt.

Deze thriller van de lage landen gaat over ikpersoon Michael Bellicher die geconfronteerd wordt met zijn tot vrouw omgebouwde broer. Hij is daar zo ondersteboven van dat hij zich dagenlang bedrinkt, tot ergernis van zijn werkgever, het adviesbureau HC&P. Ontslag dreigt, waardoor Bellicher besluit de nacht in het kantoorpand door te brengen, uit angst letterlijk buitengesloten te worden. Die nacht is hij getuige van een misdrijf waarvoor hij op zou kunnen draaien. Bellicher slaat op de vlucht. Terwijl hij wanhopig probeert zijn onschuld te bewijzen, wordt hij opgejaagd door de politie en door de daders.

Het boek lijkt voor een groot deel op het bordspel Scotland Yard, waarin de spion telkens ternauwernood aan zijn belagers ontsnapt. Het is een simpel principe dat, als het goed uitgevoerd wordt, verzekerd is van spanning. En spannend is De macht van meneer Miller zeker. Het boek zit goed in elkaar en de degelijke schrijfstijl van de auteur draagt bij aan het genot.

Toch zijn er nogal wat kanttekeningen bij het verhaal te plaatsen. Al in het begin heb ik moeite het gedrag van Bellicher. Is het geloofwaardig dat hij het ene moment zijn verantwoordelijke baan laat schieten, en het ander er krampachtig aan vasthoudt? Is het realistisch dat de politie hem na een bezoek aan het ouderlijke huis in Dordrecht op de hielen zit en dat hij nota bene via het treinstation ontkomt, terwijl je zou verwachten dat de politie juist daar aan het posten is? Is het waarschijnlijk dat Bellicher half Amsterdam doorrijdt op een scootertje, daarbij achtervolgd door bad guy Huib Breger die hem verschillende keren ramt en beschiet, zonder dat er op enig moment een agent op komt dagen? Is het geloofwaardig dat hij de familie van zijn doodsvijand zonder bedenkingen vertrouwt en dat hij zelfs onvoorwaardelijk geholpen wordt door die ganse Zuid-Afrikaanse familie? Is het logisch dat die Zuid-Afrikanen in zuiver Nederlands communiceren, waar je op z'n minst sporen van Afrikaans zou mogen verwachten?

Dit zijn details. Details die af en toe de wenkbrauwen doen fronzen. Details die niet weg kunnen nemen dat het boek spannend en zeer onderhoudend is geschreven. Nee, realistisch komt het verhaal op mij geen moment over, ook niet door de motivatie van de bad guys: het Christendom dat de Islam op Europees grondgebied moet verslaan. Het is nogal vergezocht. Maar als je daar niet al te lang bij stilstaat, heb je een pageturner.