Veel verdriet en leed om schone schijn op te houden.

'Stil verdriet' van Anne-Marie Hooyberghs gaat over het verlies van een kind en het gat dat dit in het moederhart slaat. Het is 1968 wanneer Karen Lintermans op achttienjarige leeftijd ongewenst zwanger wordt. Dan slaat het noodlot toe. Haar zoontje sterft vlak na de bevalling en Karens wereld stort in. Wanneer zes jaar later de zesjarige Liam Daems in het opvanghuis binnengebracht wordt, loopt Karens hart over van liefde. Ze wil hem koste wat kost een beter leven geven. Maar hoe? Anne-Marie Hooyberghs beschrijft het prachtig in 'Stil verdriet', een roman over rouw en liefde.

Deze roman is mijn eerste kennismaking met deze auteur. De korte inhoud maakte me nieuwsgierig en het boek stelde me niet teleur.
In een fijne schrijfstijl neemt Anne-Marie je al snel mee in het leven van Karin. Zij werkt in een opvanghuis bij de groep 6-8 jarige jongens. Dit tehuis is gelegen naast een klooster, en de nonnen zwaaien daar de scepter. Hoewel Karin het heel erg naar haar zin heeft, is ze er zich ook van bewust dat ze de kinderen vaak net even wat meer aandacht geeft dan eigenlijk toegestaan is door moeder overste. Die stelt dat je ze goed moet verzorgen, maar verder niet teveel betrokken moet raken. Karin heeft vaak medelijden met de jongens en knuffelt of verwent ze als ze dat nodig lijken te hebben. Hoewel ze haar baan niet op het spel wil zetten, koestert ze zich in hun dankbare snoetjes. Zelf had ze al eerder minder goede ervaringen met de nonnen, omdat ze op haar 18e na een bevalling bij de nonnen haar kindje af heeft moeten staan. Hoewel ze gezegd hebben dat haar zoontje gestorven is blijft de twijfel aan haar knagen.

Karin wordt heel goed neergezet in deze roman. Ze is een zorgzame vrouw, die haar moedergevoelens projecteert op de kinderen, die ze onder haar hoede heeft. Deze zijn dan ook allemaal dol op haar. Daarnaast is ze gelukkig met Michiel, een man die zijn tijd al best ver vooruit is. Dit blijkt uit zijn hulp in het huishouden als Karin werkt, maar ook aan de manier waarop hij toch oog heeft voor Karins twijfels en meningen. Soms heeft hij even tijd nodig, maar uiteindelijk staat hij steeds achter haar beslissingen. Als de 6 jarige Liam zijn intrede doet in het opvanghuis neemt Karin een aantal besluiten, die grote gevolgen hebben voor hun toekomst. Zal Michiel haar blijven steunen of is de relatie voor altijd verstoord? Jammer dat een prangende vraag in de lucht blijft hangen.

In het nawoord lees je dat het verhaal gebaseerd is op waargebeurde feiten. In die tijd was het een schande om ongehuwd zwanger te zijn en werden de, vaak nog jonge meisjes, gedwongen hun kindjes af te staan om de schone schijn van de familie op te houden. Ook vrouwen die na een scheiding alleen kwamen te staan moesten maar zien hoe ze het hoofd boven water konden houden. Een eerbetoon aan al die vrouwen die daardoor hun kind gedwongen af hebben moeten staan en er nog steeds de gevolgen van dragen.