Recensie De correcties

Een doorsnee Amerikaans gezin uit het Midden-Westen op weg naar kerstdagen waarvan de moeder Enid hoopt dat alle kinderen van het gezin: Gary (met vrouw en zoons),Denise en Chip ze weer eens bij haar en Alfred in hun oude huis in St Jude zullen doorbrengen. Het heeft heel wat voeten in de aarde voordat het misschien zover komt en je ontdekt van alles over heden en verleden van de diverse personages.

Gary bijvoorbeeld lijdt aan: Anhedonia, dit is ‘het onvermogen om plezier te beleven aan zaken die meestal als plezierig ervaren worden.’ Éen van z’n vreselijke irritante zoons heeft als hobby camerabeveiliging van de keuken, de ander praat alleen over Narnia! Alfred heeft Parkinson, lijkt ook te gaan dementeren (dit wordt beeldend en aangrijpend beschreven), Enid is ontevreden en ongelukkig met alles en iedereen, probeert zich beter voor te doen dan ze is: ‘Het was een oude teleurstelling over de weigering van de wereld in het algemeen en haar kinderen in het bijzonder om zich samen met haar te laten betoveren’. Denise heeft een ongelukkig liefdesleven en daardoor ook problemen in haar werk als kok maar doet ontzettend haar best haar ouders en vooral haar vader te helpen.
Ook Chip is ongelukkig in werk en in de liefde en vertrekt plotseling naar Litouwen om zich daar met onduidelijke zaken te gaan bezighouden.

Er zijn ook wrange scènes uit de jeugd van de kinderen. Bijvoorbeeld Chip die uren aan de eettafel moest zitten, daar zelfs in slaap viel omdat hij, waarschijnlijk terecht, zijn bord niet wilde leegeten. En Gary die een gevangenis maakt van ijslolliestokjes met daarin een elektrische stoel van ijslolliestokjes!!

Een boeiend, ironisch,soms hilarisch, origineel,soms triest boek en wat ik erg treurig vond: waarin er opvallend weinig liefde voor elkaar is en men elkaar voortdurend wil corrigeren.
Een illustratie, Enid over Alfred: ‘Ze moest hem vertellen, nu ze nog de gelegenheid had, hoeveel hij verkeerd had gedaan en hoeveel zij goed had gedaan. Hoe verkeerd dat hij niet meer van haar gehouden had, hoe verkeerd dat hij haar niet verwend had en iedere kans had aangegrepen om met haar te vrijen, hoe verkeerd dat hij niet op haar financiële intuïtie had vertrouwd, hoe verkeerd dat hij zo veel tijd op zijn werk had doorgebracht en zo weinig met de kinderen, hoe verkeerd dat hij zo negatief was geweest, hoe verkeerd dat hij zo somber was geweest, hoe verkeerd dat hij gevlucht was voor het leven…..etc.’