Beklemmend

Wow, knap boek hoor! Zo’n ongemakkelijk onderwerp, eigenlijk wilde ik het helemaal niet lezen! Heb veel bewondering voor het inlevingsvermogen van de auteur, de wijze waarop ze Jonathan zo weet neer te zetten dat je geen gruwelijke hekel aan hem krijgt. En dat je er zelfs een klein beetje begrip voor krijgt hoe moeilijk het leven voor hem is.

Jonathan is erg druk bezig een beter mens te worden, maakt dagschema’s voor zijn zeer alledaagse leven, doet oefeningen in het therapieboek, probeert aanwijzingen van de psycholoog op te volgen. Denkt dat het goed gaat, dat hij een goede manier heeft gevonden om te gaan met het nieuwe buurmeisje Elke. Je volgt voortdurend zijn gedragingen en gedachten zodat je voelt aankomen dat dit niet goed gaat aflopen. De sfeer wordt steeds beklemmender en broeieriger, het weer wordt ook nog eens steeds heter, het kwik loopt op tot 34 graden. Hij wordt onrustiger, beseft dat het hem niet lukt het meisje op de gewenste afstand te houden.
‘Hij beet op zijn lip. Waarom lukt het me niet? Een paar dagen geleden ging het nog. In het weekend was het goed gegaan. Waarom lukt het niet meer?’
Hij voelt gezoem en getril in zijn hoofd, zijn hart bonkt en hij voelt woede omdat hij ondanks al zijn pogingen bang is zich niet te kunnen beheersen. Inge Schilperoord voert heel kundig de onaangename spanning steeds verder op!

En dan is de afloop toch nog verrassend. Een indrukwekkend boek!