De rivier stroomt en stroomt....

Drie prachtig geschreven verhalen met als gemeenschappelijk element het rivierwater. Alle drie de verhalen zijn dramatisch, schrijnend, tragisch. Er staat geen woord te veel in.
Reis naar de maan, mijn favoriet, vertelt het fascinerende verhaal van het vlotten van hout op Duitse rivieren tot aan de Noordzee. Een activiteit die heeft plaatsgevonden tot in de jaren zestig van de twintigste eeuw!! Het gegeven vond ik al superinteressant (heb nog eea op Internet nagezocht) en Driessen maakt er met zijn mooie schrijfstijl, mooie metaforen een ontroerend verhaal van. De twee hoofdpersonen kennen elkaar hun hele leven al maar bereiken elkaar niet ècht.
‘We waren knapen aan de beek, jongelingen op de Main, mannen op de Rijn. Ik heb van hem gehouden, ik heb hem verraden, mijn hele leven draaide om hem. Maar we zijn elkaar nooit nader gekomen dan nu, en over een paar uur bereiken we als oude mannen de zee, zonder elkaar te kennen.’
Het laatste verhaal: Pierre en Adéle heeft een bekend thema: twee rivaliserende families. In dit verhaal betwisten ze de grond aan weerszijde van een meanderende beek. Notaris Eduard Salomon (!) probeert een oplossing te vinden voor de generaties voortdurende ruzies. Bijzonder uitgewerkt, ook heel mooi verhaal.