Een prima debuut!

De Zilverweg neemt ons mee in de zoektocht van Lelle, een wiskundeleraar, naar zijn verdwenen tienerdochter. Drie jaar na de verdwijning is hij nog steeds op pad, op zoek naar haar. Het zoeken neemt zijn leven in beslag, en zonder positief resultaat, want van Lina is nog altijd geen spoor te bekennen.

Ondertussen worstelt Meja met het feit dat haar moeder verliefd is geworden op weer een nieuwe man en voor deze liefde wederom met haar is verhuisd naar een nieuwe stad. Meja is het zat en wil vrijheid en eigen keuzes maken. Ze belandt in het bos waar ze Carl-Johan tegenkomt, een jongen die samen met zijn familie afgelegen woont van de maatschappij. Letterlijk, onder de grond hebben ze voorraden aangelegd voor wanneer de wereld zal vergaan. Meja raakt betrokken, maar voelt zich uiteindelijk wederom opgesloten.

Ze zoekt hulp bij haar wiskundeleraar, bij Lelle. Onverwachts samen ontdekken ze wat er echt aan de hand is...

De Zilverweg is een prima debuut. De maatschappelijke zorgen rondom Meja komen geloofwaardig over en het baart je zorgen tijdens het lezen. De wanhoop van Lelle is duidelijk zichtbaar en als lezer wil je hem vooral troost en hoop bieden. Het boek werkt naar een climax toe en voorspelt een verrassende wending. Als die uiteindelijk uitblijft, is het einde ietwat teleurstellend. Desondanks is het een vlotte thriller die serieuze maatschappelijke problemen aankaart met authentieke personages die je meenemen in het verhaal.