Tearjerker, maar toch..

Hoewel het boek en de hoofdpersoon overspoeld zijn (en blijven worden) met buitenproportionele, ongeloofwaardige ellende die veelal over de top is (evenals het onuitputtelijke geduld van de andere personages) blijft het verhaal toch aan je trekken tot je het uit hebt.
Dat is best knap voor zo'n dikke pil. Er zitten echter teveel beschrijvingen in van niet ter zake doende projecten waar de hoofdpersonen zich mee bezighouden. Ook kom je veel onlogische zaken tegen, zoals vaardigheden die de treurige hoofdpersoon zich eigen gemaakt zou hebben, wat gezien zijn levensloop niet te plaatsen is. Het is zéker geen boek dat je leven verandert, zoals de verkopers je willen laten geloven. Ook emotioneerde het boek mij nauwelijks, terwijl het aangeprezen wordt als een boek waarbij je het niet droog kunt houden. Waarschijnlijk heeft dat te maken met de continue overdrijving. Zo wordt op een gegeven moment gezegd dat de hoofdpersoon dermate overstuur was, dat hij er bijna blind van werd. Zo'n beschrijving is bijna grappig, maar niet zo bedoeld. Waarom dan toch drie sterren? 'Een klein leven' laat je nadenken over hoe om te gaan met ellende, met dierbaren die in moeilijkheden verkeren en wat jij voor je vrienden en familie over zou hebben. Hoe ver zou jij gaan in onvoorwaardelijk steun en begrip geven aan iemand die dat niet lijkt te willen en je wegslaat? En hoe verantwoordelijk ben je voor je eigen ellende, voor het bijtijds hulp vragen en accepteren?
Verder laat de auteur geregeld best mooie zinnen uit haar pen vloeien. Om deze redenen toch 3 sterren. Meer niet, want veel teveel melodrama, pech, ellende, herhalingen en pagina's.
Tearjerker Een Klein Leven is een beetje té.