Na vermissingen worden de familieverhoudingen duidelijk

“De man zonder hond” begint de pakkende opening dat Rosemarie Wunderlich Hermansson wakker wordt en een beeld in haar hoofd heeft. Ze staat in de deuropening en kijkt uit op een onbekende tuin. In het bijzonder naar twee kleine, geelgroene vogels die allebei een tekstballon bij hun snavel hebben.‘Je moet jezelf van het leven beroven’ stond in de ene.‘Je moet Karl-Erik van het leven beroven’ stond in de andere.
Hiermee krijg je al een inkijkje in de sfeer van het boek en de onderlinge verhoudingen.
We maken kennis met de familie Hermansson. Karl-Erik en Rosemarie, hun kinderen Ebba (getrouwd met Leif, twee zoons Henrik en Kristoffer), Kristina (getrouwd met Jacob, hun baby Kelvin) en Robert.
De familie komt bij elkaar om de gezamenlijke verjaardagen van Karl-Erik (65 jaar) en zijn favoriete dochter Ebba (40 jaar) te vieren. Het plan was er een groot feest van te maken met veel gasten. Maar dat verandert als Robert op televisie in de realitysaop Fucking Island gefilmd wordt als hij masturbeert en daarmee zichzelf en zijn familie te schande zet. In de gesprekken wordt dit onderwerp angstvallig vermeden.
Dan verdwijnt Robert. Maar omdat het overduidelijk was dat hij niet op het feest had willen zijn, maakt niemand zich zorgen.
Als de volgende dag ook Henrik verdwijnt, is wel alles en iedereen in rep en roep.
Inspecteur Gunnar Barbarotti staat voor de taak uit te zoeken wat er gebeurd is en waar de verdwenen mannen zijn. Dan blijkt dat wat voor de buitenwereld een gelukkige en harmonieuze familie lijkt in werkelijkheid vol geheimen en boosheid zit. Barbarotti lijkt zich ook niet bovenmatig in te spannen om de vermissingen op te lossen en wordt uiteindelijk door de familie en toeval geholpen. Het duurt bijna een jaar voor de zaak opgelost is.
Barbarotti gelooft niet in God, maar sluit wel steeds overeenkomsten met hem. Hij geeft God plus- en minpunten als dingen die hij wil al dan niet uitkomen.

In de eerste helft van het boek komen alle personen uitgebreid aan de orde in aparte hoofdstukken met steeds wisselend perspectief. Op deze manier heb je echt het gevoel de verschillende personen te leren kennen, met hun positieve en negatieve eigenschappen, hun gevoelens en hoe zij over elkaar denken.
Pas halverwege het boek maken we kennis met Gunnar Barbarotti, ondanks dat hij toch de hoofdpersoon van dit boek en de serie is.
De aanloop van het verhaal is lang, maar dat valt bijna niet op door de vaart waarmee het verhaal geschreven is. Daarbij is het Håkan Nesser gelukt veel humor te verwerken in de soms tamelijk zware onderwerpen die aan de orde komen.
“De man zonder hond” kan met recht een literaire thriller genoemd worden, waarbij psychologische diepgang niet uit de weg wordt gegaan en het was dan ook een plezier dit boek te lezen. Het zal dan ook niet het laatste boek van Håkan Nesser zijn dat ik lees.

Håkan Nesser werd in 1950 geboren in Kumla, Zweden. Hij werd in de jaren ’90 bekend door zijn boeken over inspecteur Van Veeteren. Nesser heeft een kleine dertig boeken op zijn naam staan en heeft enkele prijzen gewonnen, waaronder drie keer de “Best Swedish Crime Novel Award”.