Lustrum, Robert Harris

“Een unieke blik achter de schermen van de politieke machtsstrijd tussen de consul Cicero en zijn tegenstanders,” zo kan je het boek Lustrum het best omschrijven. Lustrum is het vervolg op Imperium, het eerste boek van de trilogie van Robert Harris. De auteur is een bezige bij. Hij is columnist, redacteur, journalist en schrijver. Meneer Harris schrijft zowel fictie als non-fictie. Hij wordt geprezen voor zijn schrijfkunst en heeft hiermee al enkel prestigieuze prijzen gewonnen zoals ‘Best novel van International Thriller Writers voor Geest’.
Lustrum is het tweede deel van de trilogie over het leven van Cicero. Het tweede boek focust zich vooral op het consulleven van Cicero. Het is allesbehalve makkelijk om consul te zijn in Rome maar Cicero is een uitstekende redenaar. Zijn redenvoeringen hebben vaak een grote impact op de Romeinse burgers en zijn politieke voor- en tegenstanders. De onderlinge complotten tegen Cicero, de intriges en de machtsstrijd tussen Caesar en Cicero maar ook Catilina en Cicero tekenen het boek. Het boek maakt het Romeinse Rijk opnieuw springlevend en situeert zich rond 63 voor Christus. De verteltijd is ongeveer een week als je geen snelle lezer bent. De vertelde tijd is ongeveer zes jaar. Het verhaal wordt chronologisch verteld. Er zijn geen grote sprongen in het verhaal en de meeste gebeurtenissen zijn versneld. De protagonist is zonder twijfel Cicero. Zijn consulleven wordt tot in de details uit de doeken gedaan. De antagonist vind ik moelijker te zeggen. Er komen enorm veel namen aan bod in het verhaal. Dit komt omdat het boek zich richt op de politieke kant van Rome. Het is vaak moeilijk om alle personages terug te herkennen wanneer ze in het verhaal voorkomen. De “legende” achteraan in het boek is een geweldig hulpmiddel om te gaan spieken wie wie is. De politiek brengt ook moeilijke termen met zich mee. Het is ook soms voor mij moeilijk om de Latijnse woorden te ontcijferen. Ik kan dus wel begrijpen dat het ondanks de legende moeilijker is voor mensen die geen kennis hebben van het reilen en zeilen van het Romeinse Rijk. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Tiro, de slaaf van Cicero, en vreemd genoeg niet door de consul zelf. Tiro was dan wel een slaaf maar hij mocht mee naar de senaat om alles wat hij hoorde en zag neer te pennen. Hij was de secretaris van Cicero, wat ongebruikelijk was voor een slaaf. Het boek begint met een inleiding die de lezer wegwijs maakt in het verhaal en de verteller, Tiro, wordt kort voorgesteld. Het verhaal zelf begint enkele pagina’s later. Het boek start in medias res. Er wordt een lijk gevonden de dag voor de inauguratie van Cicero. Ik ben een enorme fan van het begin. Het heeft me getriggerd om aan het boek te starten. Wie het offer heeft uitgevoerd en waarom dit is gebeurd komt later in het boek terug. De moord van het kind loopt samen met de aanloop van de inauguratie van de nieuwe consul. Het boek bestaat uit twee delen. Het leven van Cicero als consul en het leven van Cicero na zijn consulleven. Het eerste deel, dat langer is, neemt een jaar in beslag. Het tweede deel is dan weer korter en duurt vijf jaar.
Het boek vond ik al bij al wel goed. Het geeft een goede beschrijving van het leven van Cicero en wat er zich in die tijd afspeelde. Tijdens de lessen Latijn pluk ik hier zeker de vruchten van. Het verhaal vertellen vanuit het standpunt van Tiro vond ik creatief gevonden want ik had verwacht dat Cicero zijn verhaal zelf ging vertellen. Op die manier kan je Cicero volgen vanuit een ander perspectief en zo ook je eigen mening vormen over zijn gemaakte keuzes. Het is wel moeilijk om alle personages te blijven onthouden omdat het er zo veel zijn. Als je geen voeling hebt met het Romeinse Rijk is het ook niet makkelijk om de Latijnse termen te ontcijferen. De wie-is-wie achteraan in het boek is een opstapje om de terminologie beter te begrijpen maar altijd naar achter bladeren werkt demotiverend. Het boek bevat waarheidsgetrouwe informatie wat een levensecht beeld schets maar Harris gebruikt ook zijn creativiteit (fictie). Het is wel jammer dat het boek geen thriller was zoals beloofd. Het begon spannend maar gaandeweg verloor ik de echte spanning die een thriller met zich meebrengt. Ik had eerst angst om aan het boek te beginnen want het is het tweede deel in een trilogie. Tijdens het lezen heb ik geen moeite gehad omdat ik het eerste deel niet gelezen heb. Op sommige momenten vond ik het wel langdradig en mocht er wat meer pit in zitten. Wat er soms pagina’s lang werd verteld, kon veel korter verlopen.
Het boek Lustrum is zeker een must als je meer te weten wilt komen over het leven van Cicero. Het vertelstandpunt is uniek en het verhaal is waarheidsgetrouw weergegeven. Als je opzoek bent naar een echte thriller, vrees ik dat dit boek je niet kan bekoren.
Bibliografie
Harris, R. (2009). Lustrum. Amsterdam: De Bezige Bij
Hebban, (22 oktober 2017). Recensie Lustrum-Robert Harris Geraadpleegd op 19 oktober 2019, via https://www.hebban.nl/recensie/astrid-bries-over-lustrum Robert Harris. (18 oktober 2019). Geraadpleegd op 19 oktober 2019, via https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Harris_(novelist)
Hellemans, F. (7 augustus 2015). Robert Harris completeert zijn Cicero-trilogie met 'Dictator' Geraadpleegd op 19 oktober 2019, via https://www.knack.be/nieuws/boeken/robert-harris-completeert-zijn-cicero-trilogie-met-dictator/article-normal-592431.html