Intrigerend

'Na een blik op deze aarde zou elke bezoeker vragen naar de manager'


‘Vergeet de meisjes’ is een apart en intrigerend boek.

Iris Kouwenaar heeft 20 jaar geleden een bestseller geschreven ‘Antidote’. Zij heeft het succes van dit boek erna niet meer kunnen evenaren.

Fields, een journalist uit Amerika, wordt naar Nederland, naar een dorp in West-Friesland, gestuurd voor een interview met Iris. Fields heeft het boek nooit willen lezen en weet ook niet echt wat hij Iris wil vragen. Het is voor hem min of meer een ‘verplicht nummer’.

Het blijkt lastig om Iris te spreken te krijgen; zij wordt afgeschermd door Kay, vriendin van Iris, die er alles aan doet haar uit de publiciteit te houden. Kay krijgt hij wel te spreken maar daar wordt Fields niet direct veel wijzer van.

Via een nogal ongeloofwaardige manier komt Fields terecht in het huis waar Iris en Kay wonen en hij kan hen een tijd lang observeren. Hij komt erachter dat Iris erg ziek is en min of meer ‘gevangen’ wordt gehouden door Kay. De medicatie die Kay haar geeft maken haar namelijk zieker en vooral afhankelijker dan ze daadwerkelijk is. Kay is ontzettend lief voor de bedlegerige Iris en zorgt goed voor haar waardoor Iris niet achterdochtig wordt. Kay zorgt voor het eten en helpt Iris met alles. Iris, de schrijver, vertelt Kay mooie verhalen.

De vrouwen leven een zeer geïsoleerd leven; hebben eigenlijk geen contact met de buitenwereld. De uitgever wordt ook vakkundig door Kay afgehouden.

Fields bemachtigt én leest het dagboek van Kay en komt op deze manier achter de waarheid die in deel 2 van het boek beschreven wordt.

Een boek over liefde, obsessie, jaloezie, eenzaamheid en vertrouwen. Ik vond het een boeiend boek, mooi geschreven, goede dialogen, maar wel wat ongeloofwaardig en overdreven hier en daar. Ook is het niet altijd even duidelijk wanneer bepaalde scènes zich afspelen en hoe die zich verhouden met andere passages. De spanning wordt goed opgebouwd maar het einde is wat onbevredigend.