Een appeltje voor de ….?

Manzanilla José Kruijer

Een spannende thriller met een onverwachte ontknoping.
De proloog die geldt als teaser zet je meteen aan tot lezen; de spanning is gewekt!
Hester en Gina hebben na hun afstuderen aan de Pabo een reis naar Curaçao gekregen. Maar waarom was Hester daar liever niet geweest?
Hester en Koert zijn met hun twee kinderen vanuit het drukke Amsterdam verhuisd naar Schoorl. Een heerlijk huis met een tropische tuin….. die tuin doet haar naar adem happen..
“…het was geen verdriet, maar een angstscheut die vanuit haar tenen een weg naar boven
probeert te zoeken…” ( blz 27)
Dit soort cliffhangers laat de spanning in het boek stijgen, waarom angst voor een tuin? denk je dan!
Spanning voel je ook in de relaties met de familieleden, tante Odette is niet bepaald fijn gevoelig en Bowien kan vileine opmerkingen maken. Waarom is het eigenlijk zo erg dat tante Odette een glaasje Manzanilla wil drinken? Ook daarin voel je al een soort spanning.
Spanning ervaar je in de complexe hoofdpersoon Hester zelf. Zij heeft een traumatisch pest-verleden, dat nog steeds invloed heeft op haar persoonlijkheid, ook al krijgt ze van haar man Robert alle ondersteuning en waardering. Ze blijft twijfelen aan zichzelf.
Robert is een charmante vlotte man, die veel van zijn gezin houdt.
Haar zus Meike komt tijdelijk bij Hester en Robert inwonen, ook al is de relatie met haar op zijn minst gezegd wat instabiel.
“… Meike haalt het slechtste in me naar boven….”( blz 35)
Hester koop via Marktplaats een servies. Hiermee komen ook William en Tamar het verhaal binnen. Tamar is een ‘opstandige’ puber die zich prima thuis voelt in het gezin van Hester. Zij kan uitstekend met de beide dochtertjes opschieten, ze wordt de ‘inwonende oppas’.
De situatie wordt niet sec aangegeven maar mooi beschreven, zowel wat betreft de omstandigheden als wat betreft de gevoelens van Hester... Je hebt het gevoel dat je haar kent. Zo nu en dan komt er een onbekend gegeven omhoog.
“… Het anti-pestprogramma? Op het bankje voor de zandbak dacht Hester aan de diep krassen
op haar ziel…” (blz 47)
Het verhaal leest vlot weg. Het zijn korte beschrijvende hoofdstukken waarbij de twijfels van Hester of de flahforwards cursief gedrukt staan, dus extra de nadruk krijgen.
Hester krijgt als Koert zijn baan opzegt de kans om weer te gaan werken als invalkracht op de school van haar dochtertje Nina. Het onderwijs, dat heel herkenbaar wordt beschreven, geeft haar veel voldoening. Ze wil nu haar plannen waarmaken.
Maar dan lees je een hoofdstuk vanuit het perspectief van ..? Wie spreekt daar, wat heeft dit met Hester te maken? Als lezer denk je … kan ik dit terugkoppelen naar de proloog? Over wat voor pakketjes hebben ze het?
Terug naar Hester. Als inval-juf leert ze Abel en vader Sjoerd kennen. Deze vader en de vader van Tamar geven haar positieve feedback: je hebt zo’n uitstraling, je bent zo’n persoonlijkheid, dan denk je bij jezelf: Kom op Hester, doe daar wat mee! Je zou haar een steuntje in de rug willen geven!
Als inval-juf krijgt ze veel waardering. Ze fietst blij haar zomervakantie tegemoet … Maar daar hangen ze weer !! Die appeltjes….
Er spelen verschillende verhaallijnen en thema’s door elkaar, zijn dit toevalligheden? Wat hebben ze met elkaar te maken? De lijnen komen steeds dichter bij elkaar en worden onverwacht met elkaar verweven. Je komt dichter bij het geheim van Hester.
Ondertussen heb je als lezer ook een aantal personen verdacht. José Kruijer zet je onwillekeurig aan het werk. Subtiel zijn er in het verhaal aanwijzingen verwerkt, die pas later als puzzelstukjes in elkaar vallen.
Een prachtig geconstrueerde thriller, vlot leesbaar, met een hoofdpersoon met wie je gaat meeleven.