Een veelbelovend debuut! Isik is een geboren verhalenverteller

Verloren grond - Murat Isik

In een natuurlijke vertelstijl overstijgt de roman het familieverhaal van drie generaties. Het maakt de roman tijdloos. De heldere en verhalende stijl maakt het verhaal krachtig, meeslepend.
De proloog is ijzingwekkend! Je wordt als lezer direct nieuwsgierig gemaakt naar deze gebeurtenis!
Het verhaal verteld door de 13 jarige Miran. Het gezin Vader Selim, moeder Asme, de oudere broer Yusuf en het jongere zusje Elida woont in Sobyan. Het ligt in Oost Turkije en er zijn weinig voorzieningen; geen medische zorg, geen onderwijs. Het is een leven van hard werken. Het gezin leeft van de opbrengst van schapen, varkens en koeien. Vader is een gewaardeerd verhalenverteller, hij heeft in het hele dorp aanzien. Er komt tijdelijk een leraar voor het schooltje. Hij brengt hem de liefde voor lezen en schrijven bij. Maar hij doopt Miran om in ‘Mehmet’! Moeder Asme accepteert dat niet en blijft hem altijd Miran noemen. In deze tijd heeft Miran een gelukkige jeugd.
Maar het noodlot slaat toe. Vader breekt zijn been, het wordt door de slager verkeerd gespalkt en enkele dagen later gaat hij met paard en wagen naar het ziekenhuis in Mus. Daar blijkt dat het been moet worden geamputeerd.
Bij terugkeer uit het ziekenhuis is vader niet meer de man die hij was, hij wordt lusteloos, verstopt zich in het huisje, vertelt geen verhalen meer en neemt koppig verkeerde beslissingen. Hij wil verhuizen naar zijn geboortedorp Hemgin. Dat is nog verder naar het Oosten.
Mehmet kijkt zijn ogen uit als hij aankomt! De Couleur Locale wordt treffend weergegeven, o.a.door het beschrijven van schurftige straathonden! Wegen die grauwer en armoediger zijn, en dan dat muffe ouderlijke huis van Selim!
DE bevolking van Hemgin accepteert hun vroegere dorpsgenoot niet meer. Het leven is hier nog harder en rauwer dan in Sobyan. Hier geldt het recht van de sterkste! Hemo, vriend en vertrouweling beschermt het gezin tegen de vijandige bevolking. Maar hier treft het noodlot de hele regio! Opnieuw moet het gezin verhuizen, ze trekken nu naar Izmir.
Voor deze roman heeft Isik zijn ouders geïnterviewd. Het was een bewogen geschiedenis, die ze me vertelden. Het was in die tijd en in die streek een ‘rauw’ leven, de natuurelementen waren de ‘baas’.
De regio is een uitgestrekt berglandschap, weinig tot geen voorzieningen en de Staat leek dit gebied te vergeten. De boeren moesten het zelf oplossen.
De bouwstenen zijn door mijn ouders aangedragen en door Murat bewerkt. “Zo heb ik nieuwe personages gecreëerd en nieuwe verhaallijnen ontworpen”. Maar let op: het is en blijft fictie, het blijft een roman: een meeslepend familie-epos!
Een debuutroman die je niet mag missen!