Vergeefse zoektocht?

Een prachtig, maar ook triest verhaal.
Hannelore Bedert houdt de vaart in het verhaal door gedetailleerd het leven van Lucia te beschrijven, die na een turbulente jeugd de zoektocht naar haar moeder - die haar zomaar van het ene moment op het andere op 6-jarige leeftijd achterliet - nog altijd niet kan loslaten. Als lezer voelde ik zelf de gehaastheid en de nerveuze drang om met Lucia het waarom van die verdwijning te achterhalen. Als kind achtergelaten worden door je moeder, moet een enorme impact hebben op je leven. In dit verhaal kruip je als het ware onder de huid van het hoofdpersonage en wil je haar helpen bij haar zoektocht en het beantwoorden van de zovele vragen.
De zoektocht naar het antwoord is voor Lucia een mentale strijd die ze eigenlijk nooit kan winnen. Als jong kind verlaten worden en pas als jongvolwassene een - gedeeltelijk- antwoord krijgen, heeft een enorme impact. Op het einde van de rit blijft ze waarschijnlijk met evenveel vragen achter dan toen ze aan de zoektocht begon. Wat wel zeer positief is in het verhaal is de veerkracht die Lucia toont om de verkregen antwoorden een plaats te geven en door te gaan met haar leven.
Op het einde heb je als lezer zoiets van: 'oef!'.