Belangrijk oorlogsverhaal

Rose is het indringende portret van een familie in oorlogstijd. Rosita Steenbeeks Joodse, Duitse grootmoeder trouwde ruim voor de oorlog met een hervormde, Nederlandse dominee. Dat Rose daarmee haar eigen noodlot afwendt, beseft ze pas veel later als doordringt wat er met een groot deel van haar Joodse familie is gebeurd.
Dit is een urgent oorlogsverhaal waarin, behalve de waanzin van de oorlog gezien door de ogen van een domineesgezin, ook de grote liefde tussen twee krachtige persoonlijkheden beschreven wordt.
Rosita Steenbeek schrijft indringend maar met een zekere afstand, waardoor het nooit sentimenteel of wee is. Het verhaal ontroert en verbijstert en ik kon het niet meer wegleggen.

Elsbeth Etty zegt in het NRC dat de kleindochter kritiekloos over haar grootmoeder schrijft, daar ben ik het totaal niet mee eens. Het is ook niet zo en het is ook niet de rol van de schrijfster in dit verhaal. Ze vertelt een verhaal van dappere mensen dat vertelt moet worden.

Omdat het verhaal vanuit een invalshoek is geschreven vanuit Joods geloof versus Hervormd geloof, met in de hoofdrol een Duitse vrouw en haar moeder die in Nederland de oorlog meemaakten is het verrassend en zeer interessant verhaal geworden.