Meedromen met Alice

Ed Franck zegt het zelf al in het nawoord: Alice in Wonderland is voor de kinderen van nu gedateerd. In zijn vertaling heeft Ed geprobeerd het verhaal in stand te houden, maar wel begrijpelijker voor kinderen. Voor de meeste kinderen zal het taalgebruik nog steeds lastig zijn, maar het sprookje is wel overeind gebleven. Een van de hoogtepunten is het gedicht van de muis, de vormgeving en de tekst zijn hier een geheel.
Grappig zijn de versprekingen, waarin duidelijk wordt dat Alice alleen de meeste dieren kent van haar bord en doorheeft dat ze dit beter niet tegen de dieren kan zeggen. Voor oudere kinderen zal het ook wel duidelijk zijn dat de kibbelende en commanderende dieren goed te vergelijken zijn met volwassenen.
Het einde van het verhaal is gedateerd en gericht op volwassenen, daaruit kan je tijdsgeest van het boek halen.
Naast de vertaling van Ed spelen de illustraties van Rebecca Dautremer ook de hoofdrol. Hoogtepunten : de illustratie van de Grapkat en de illustratie van de huilende Alice, je kan de tranen bijna van de bladzijde pakken.
De mooiste zin van het boek: " als je blijft wie je was, word je nooit wie je zou kunnen zijn, maar ook nooit wie je nooit bent geweest". Een mooie beschrijving van het leven en een mooie boodschap om mee te geven aan je kinderen.