Lezersrecensie
Recensie De wolven van Mercy Falls 1 - Huiver
Ik had verschillende erg positieve verhalen over Huiver van Maggie Stiefvater. Maar normaal gesproken ben ik niet zo'n fan van het nieuwe bovennatuurlijke genre dat zo in opmars is (met name in jeugdboeken). Ik was echter wel nieuwsgierig geworden naar dit specefieke boek en heb het dus ook maar eens meegenomen. Want weerwolven zijn sowieso een stuk leuker dan vampieren.
Het verhaal gaat over Grace, die ooit is aangevallen door een groep wolven. Het blijken later weerwolven geweest te zijn. Een van de wolven heeft haar toen gered, en zij vindt hem nu 'haar' wolf. Omdat het weerwolven zijn, zijn ze ook regelmatig mens, en Grace leert de menselijke vorm van haar wolf, Sam, kennen. Er is echter een probleem, Sam is ervan overtuigd dat dit de laatste zomer is dat hij nog mens wordt.
Zoals ik al zei, heb ik normaal gesproken niet zoveel met dit genre. Daarom heb ik er ook niet zoveel ervaring mee. Maar ik vond dit een heel aardig boek. In het begin moest ik er wel even inkomen, maar het werd uiteindelijk een interressant verhaal. Het perspectief wisselt heel vaak van Grace naar Sam en andersom, en dat was af en toe moeilijk te volgen (ook al staat de naam boven het hoofdstuk). Het gebeurde regelmatig dat ik na een pagina pas door kreeg dat het perspectief gewisseld was. Het verhaal zit best goed in elkaar, al had het voor mij hier en daar wat minder klef gemogen. Ik kan me voorstellen dat er een vergelijking met Twilight wordt gemaakt, maar daar kan ik niet over oordelen, want ik heb zelf nooit iets van Twilight gelezen/gezien. Maar hoe dan ook, het is een heel aardig boek om te lezen.
Het verhaal gaat over Grace, die ooit is aangevallen door een groep wolven. Het blijken later weerwolven geweest te zijn. Een van de wolven heeft haar toen gered, en zij vindt hem nu 'haar' wolf. Omdat het weerwolven zijn, zijn ze ook regelmatig mens, en Grace leert de menselijke vorm van haar wolf, Sam, kennen. Er is echter een probleem, Sam is ervan overtuigd dat dit de laatste zomer is dat hij nog mens wordt.
Zoals ik al zei, heb ik normaal gesproken niet zoveel met dit genre. Daarom heb ik er ook niet zoveel ervaring mee. Maar ik vond dit een heel aardig boek. In het begin moest ik er wel even inkomen, maar het werd uiteindelijk een interressant verhaal. Het perspectief wisselt heel vaak van Grace naar Sam en andersom, en dat was af en toe moeilijk te volgen (ook al staat de naam boven het hoofdstuk). Het gebeurde regelmatig dat ik na een pagina pas door kreeg dat het perspectief gewisseld was. Het verhaal zit best goed in elkaar, al had het voor mij hier en daar wat minder klef gemogen. Ik kan me voorstellen dat er een vergelijking met Twilight wordt gemaakt, maar daar kan ik niet over oordelen, want ik heb zelf nooit iets van Twilight gelezen/gezien. Maar hoe dan ook, het is een heel aardig boek om te lezen.
1
Reageer op deze recensie