Recensie Gone 1 - Verlaten

Ik had Gone: verlaten al heel vaak in de boekhandel zien liggen, en was er wel geintrigeerd door. Maar om de een of andere reden had ik het boek toch nooit gekocht. Maar toen was ik in Amsterdam en zag ik deze nieuwe pocketeditie voor 3,99 toen ik net op zoek was naar iets te lezen in de trein terug. Toen toch maar meegenomen.

Het verhaal gaat over een stadje waaruit plotseling iedereen ouder dan 15 verdwijnt. Als klap op de vuurpijl wordt het stadje ook nog van de buitenwereld afgesloten door een soort electrisch veld. Er onstaat een soort van chaos en de kwaadaardige Cain neemt er al snel de macht over. Maar niet als het aan Sam ligt.

Ik vond het boek wel leuk om te lezen, het las lekker snel weg, maar er waren moment dat ik het spoor een beetje bijster was. Er waren momenten in het boek dat er opeens compleet nieuwe dingen in het boek werden geintroduceerd, waarvan ik niet precies snapte wat ze daar deden. Misschien dat die antwoorden te vinden zijn in de volgende delen, want tot nu toe lijkt het voor mij dat de schrijver op deze manier zoveel mogelijk mensen wilde aanspreken. Het verhaal vond ik leuk om te lezen verder, het was niet altijd even origineel (maar dat vond ik niet echt storend). Ik ben alleen niet echt een grote fan van de schrijfstijl van Michael Grant. Het is niet dat het vervelend om te lezen is, maar als ik het vergelijk met bijvoorbeeld de Hongerspelen van Suzanne Collins dan vind ik dat haar boeken iets extra's hebben, omdat ze beter/leuker geschreven zijn. In beide boeken zitten er bijvoorbeeld dingen die best wel gruwelijk zijn, maar in de Hongerspelen wordt het zo omschreven dat het niet daarom gaat. Desondanks vond ik het een leuk boek om te lezen en de vervolgen wil ik ook graag lezen