Recensie Taal is zeg maar echt mijn ding

Ik had ontzettend veel positieve verhalen gehoord over Taal is zeg maar echt mijn ding, en heb het daarom ook aan Sinterklaas gevraagd (en ook gekregen). Ik moet toegeven dat er in dit boek veel grappige stukjes zijn, die goed gevonden zijn, en dat sommige dingen die je zegt echt heel vreemd zijn als je erover na gaat denken. Ze laat ons zien hoeveel dingen er in onze taal eigenlijk onlogisch zijn, zonder dat ze elke fout loopt af te kraken. Haar metaliteit is: een taal leeft, en dus verandert zij. Het gaat dan ook niet/nauwelijks over de alom bekende fouten (groter als, hun gaan) maar over dingen die op het eerste gezicht minder voor de hand liggen. Maar ik had heel hoge verwachtingen toen ik aan dit boek begon, en ik moet zeggen dat ze ze niet helemaal waar heeft kunnen maken. Een heleboel dingen vond ik leuk, maar bij andere dingen vond ik het niet zo geweldig, te veel van hetzelfde, en dat vond ik weer jammer. Bovendien vraag ik mij oprecht af wat het nut was van die tekeningetjes, die nooit op de tekst ervoor/ernaar sloegen. Daarbij vond ik ze niet grappig, en dus helemaal geen verrijking van het boek. Het boek is aanteraden om eens tussendoor te lezen, maar ik weet niet of ik een hele avond naar haar zou willen luisteren.