Een dwangmatig leven door een gegeven datum

Dit boek trok me vanaf dat het uitkwam door het ongebruikelijke thema: vier kinderen van een gezin, die hun vader verliezen, krijgen van een waarzegster hun sterfdatum te horen. Vervolgens begint per kind de vertelling van hun verdere (ik kan het niet anders noemen) dwangmatige leven. Omdat de sterfdata uit elkaar liggen, de jongste zoon sterft jong, de oudste dochter wordt oud, zijn die reacties heel verschillend. Wel komt overeen dat ze fanatiek leven, het lot tarten en de grenzen opzoeken, alsof ze toch niets meer te verliezen hebben. Zo vertrekt de jongste zoon op jonge leeftijd naar San Francisco en stort zich volledig in de homo-liefde en –scene. Klara wordt zoals ze van jongs af aan al wilde een illusionist, net als haar oma, en haar belangrijkste act wordt dat ze aan een touw hangt dat ze tussen haar tanden klemt. Daarbij houdt ze van sterke drank… Broer Daniel kist voor de strijd en weigert het te geloven. En als laatste wijdt oudste zus Varya zich op extreme wijze aan de wetenschap, om een middel voor levensverlenging te vinden. Het boek eindigt met de dochter van Klara, Ruby, die in de voetsporen van haar moeder treedt.
Een boek dat lijkt te zeggen: onzekerheid geeft vrijheid…, prachtig!!