Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Rommelig boek

Ik wilde een Miss Marple lezen, dus 'Moord in de bibliotheek' (de vertaling van 'The body in the library') leek me een mooie keuze. Het duurde alleen best wel lang voordat Miss Marple kwam opdagen. Erg lang, eigenlijk. Op de laatste pagina was ze er nog niet.

Wat googlewerk leerde me dat 'Moord in de bibliotheek' de vertaling is van 'Postern of Fate', niet van 'The body in de library'. 'Postern of fate' is het laatste boek over Tommy en Tuppence. De andere vier heb ik nog niet gelezen. Wellicht komt daar een deel van de verwarring die dit boek schept vandaan. Het idee is namelijk heel interessant: Tuppence en Tommy zijn net verhuisd, ze hebben wat oude boeken overgekocht en in één van die boeken vinden ze onderstreepte letters die samen een zin vormen: 'Mary Jordan stierf geen natuurlijke dood.'

Dit boek speelt zich af in de jaren zeventig en Mary Jordan stierf ongeveer zestig jaar eerder, het is dus een extreem oude moordzaak. Het probleem is alleen dat deze moordzaak aan het einde van het boek niet echt is opgelost. Je wacht op de typische Christie-ontknoping, maar die komt niet. Wat wel komt, zijn vage verwijzingen naar spionage, samenzweringen en iets met de twee wereldoorlogen dat niet echt duidelijk is. Misschien komt het doordat ik Tommy en Tuppence totaal niet kende voordat ik aan dit boek begon, maar ik snapte vrijwel niets van het het verhaal en aan het einde was ik niet veel verder. Zo had Tuppence bijvoorbeeld een lijstje met verdachte zaken gemaakt die geen verband met elkaar leken te hebben. Een ander personage merkt op dat het interessant is dat ze de zaak aan de hand van dat lijstje kon oplossen, maar we lezen niet hoe. De antwoorden die aan het einde wel werden gegeven, waren eerder in het boek ook al gegeven. De hoofdpersonen nemen soms onlogische beslissingen en heel veel informatie wordt via dialogen gegeven.

Ik kan dit geen hoge waardering geven omdat het als detective van Agatha Christie gewoon faalt, maar ik vond het geen afschuwelijk boek. Zo zijn de personages Tommy en Tuppence erg leuk. Hun hond, Hannibal, is de ster van het boek. Ik vond de sfeer ook leuk, het had wel iets van een gothic novel, omdat het verleden van het oude huis dat Tommy en Tuppence hadden gekocht een grote rol speelde. Er was ook van dat creepy oude speelgoed, inclusief een hobbelpaard dat zo kan figureren in een horrorfilm en een karretje dat 'Hartedief' heet. Het eerste woord van het boek is 'boeken', lezen speelt een rol in het verhaal, dus dat is ook leuk. Het probleem is echt het verhaal. Het is te vaag, er is geen echt plot/echte oplossing en de ontwikkelingen die er zijn, zijn compleet onlogisch. Ook bevat het boek veel onnodige scènes.

'Postern of fate' blijkt het laatste boek te zijn dat Christie voor haar dood schreef - 'Curtain', dat postuum is uitgebracht, had ze in de Tweede Wereldoorlog al klaarliggen. Ik vind het echt niet leuk om dit te zeggen, maar wellicht hebben haar leeftijd en gezondheid een rol gespeeld in de nogal rommelige structuur die ze dit boek heeft gegeven.

Ik heb sommige andere boeken van Christie die wel een plot hadden drie sterren gegeven, dus ik kan dit onmogelijk hetzelfde aantal sterren geven.

2 sterren.
2

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Marjolijn van de Gender