Duizend stukjes van jou

Ik zal beginnen met de geweldige cover die dit boek heeft (het oog wil ook wat, toch?). Daar is maar één juist woord voor: WAUW! Ik was dit boek al eerder in het Engels tegengekomen en toen wilde ik dit boek al lezen (eigenlijk een prominente plek in mijn boekenkast geven). Ik was ook heel enthousiast toen dit boek vertaald zou worden naar het Nederlands. Ik bestelde het boek van te voren en op de verschijningsdatum lag dit prachtige boek bij mij in de brievenbus.

Door de prachtige cover was ik heel nieuwsgierig of de inhoud ook zo mooi zou zijn. Vol verwachtingen en goede moed begon ik in het boek.
… en toen liep ik vast. In het begin kwam ik gewoon niet in het boek. Ik kon de vuurvogel en alle andere technische snufjes en zaken die werden beschreven gewoon niet voor me zien. Ik heb daar helemaal niets mee en kon me er helemaal niets bij voorstellen, wat ik wel heel belangrijk vind in een boek.

Maar ik had veel goede dingen gelezen over het boek en besloot het nog een kans te geven. Ik worstelde me door de eerste vijftig pagina’s heen en vanaf het moment dat Marguerite in Rusland aankwam kon ik het boek niet meer wegleggen. De periode dat Marguerite in Rusland was had van mij wel 500 pagina’s mogen duren! Wat heeft Claudia Gray dit prachtig beschreven! In dat gedeelte kon ik juist alles voor me zien en soms waande ik me zelfs op de plekken waar Marguerite ook was.

Het einde was sneller uit dan ik had gewild en met een weemoedige zucht sloeg ik het boek veel te snel dicht. Gelukkig kwam daar al snel het goede nieuws: in augustus verschijnt het tweede deel met net zo’n mooie cover als dit prachtige boek!