Een zware tegenvaller helaas!

Vorig jaar las ik het heerlijke Café zon & zee van Jenny Colgan. Ik gaf het boek toen vijf sterren en het boek werd een van mijn favoriete feelgoods. Toen bekend werd dat het vervolg ook zou verschijnen wist ik dat ik deze natuurlijk wilde lezen. Samen met Helma van de Hebban Feelgood Club las ik dit boek voor een buddy read!

Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: wat een tegenvaller! Ik vind het zo jammer dat ik niet heb kunnen genieten van nieuwe avonturen van Flora, Joël en de rest van de eilandbewoners op Mure. Het duurde een hele tijd voordat ik deze roman van Jenny Colgan uit had en kan eigenlijk alleen maar zeggen dat ik ‘m echt met tegenzin heb gelezen. Het verhaal is eigenlijk alles behalve feelgood en ik sloeg het boek zelfs met een deprimerend gevoel dicht, zonde!

Jenny Colgan heeft de sfeer die ze het in eerste boek heeft neergezet wel weer weten te pakken en ik had regelmatig het idee dat ik echt op een klein Schots eilandje rondliep. Door de echte Schotse namen (die echt niemand normaal kan uitspreken) die je in je oren hoort en het kleine dorpse gevoel is echt wel een pluspunt aan het boek. Daarnaast is de schrijfstijl die Jenny Colgan hanteert ook wel een positief iets. Zeker niet iets wat je veel leest, soms een beetje chaotisch waarbij alles door elkaar heen loopt, maar wel fijn als afwisseling.

Maar verder vond ik het boek echt een tegenvaller. Alle personages zijn op het irritante af ongelofelijk onzeker en zijn zo negatief! Het verhaal draait grotendeels om Joël en Flora en hoewel de situatie rondom Joël op zich goed is neergezet, was het zo treurig en triest dat ik absoluut niet met een feelgoodgevoel bleef zitten. Daarnaast spelen Saif en zijn zoontjes ook een grote rol en hoewel het een diverse (en welkome) invalshoek is, was hier nog veel meer uit te halen.

Nee, helaas, Het eindeloze strand is niet mijn cup of tea. Ik vind het zo jammer dat ik het boek niet met hetzelfde gevoel dicht heb geslagen als Café zon & zee. Ik vond het hele verhaal en vooral het einde zo deprimerend dat ik dit niet echt een feelgoodverhaal kan noemen. Jammer, maar helaas geen aanrader wat mij betreft! Ik geef het boek 2,5 sterren, maar aangezien ik zo depri was na het dichtslaan staan rond ik ‘m af naar beneden.