Een van de fijnste boeken van dit jaar

Begin dit jaar las ik een van mijn favoriete Engelse boeken tot nu toe, namelijk The Hating Game van Sally Thorne. Dat boek blies mijn zo van mijn sokken dat ik ‘m aan iedereen aan het aanraden was, zelfs aan mensen die zelden Engels lezen. Ik had niet verwacht dat het boek naar het Nederlands vertaald zou worden, maar toen was daar HarperCollins! Yes, vorige maand verscheen de vertaling en vandaag vertel ik je waarom je dit boek echt moet lezen!

Hoewel ik echt, echt heb genoten van The Hating Game was ik stiekem toch een beetje bang voor de vertaling. Een vertaling kan namelijk best een verhaal wat minder leuk maken en sommige woorden zijn toch minder in het Nederlands. Daarnaast kon het natuurlijk ook zijn dat ik het boek in mijn hoofd helemaal had opgehemeld, terwijl ‘ie in het echt eigenlijk helemaal niet zo bijzonder is. Gelukkig was dat compleet niet het geval en heb ik wederom genoten. Ik vond een paar vertalingen een beetje jammer, zoals Joshua’s bijnaam voor Lucy. In het origineel noemt Joshua Lucy (Strawberry) Shortcake en dat is vertaald naar Taartje. Beetje jammer!

Dit boek is zo zo fijn, maar ik heb er eigenlijk best moeite mee om aan te geven waarom. De spelletjes tussen Josh en Lucy zijn heerlijk om te volgen en de emoties tussen die twee zijn bijna tastbaar. Wat ook erg leuk is – en origineel – is dat Joshua helemaal geen standaard leuke man is. Hij is behoorlijk stijf en zakelijk en laat weinig van zijn emoties zien, maar daarom is ‘ie stiekem nog leuker. Je kunt echt niet anders dan verliefd worden op mr. Joshua Templeman. Ik weet in ieder geval dat ik er eentje voor mezelf wil, haha.

Ook een mega pluspunt is de humor. Lucy is een klein opdondertje die niet op haar mondje is gevallen, maar tegelijk ook lekker ongemakkelijk uit de hoek kan komen. Ze wil graag door iedereen aardig gevonden en is ook heel erg op zoek naar mensen om zich heen. Je leest het complete boek vanuit haar perspectief en daardoor leer je haar zo goed kennen. Ze voelt als een hele goede vriendin aan het einde. Wat ik wel een beetje jammer vond is dat je niets vanuit Joshua leest. Mocht Sally Thorne ooit besluiten om het complete boek ook vanuit Joshua te schrijven, dan wil ik het eerste exemplaar. Waarschijnlijk is dat boek nog genialer dan deze.

Yes, ook de vertaling hoort thuis in mijn lijst van favoriete boeken van dit jaar. Ik heb zo genoten van de relatie tussen Joshua en Lucy, het staat zo goed op papier! Dit boek is een heerlijke summer read, maar ik ga ‘m sowieso deze winter gewoon nog een keertje lezen. Ik hoop ook dat HarperCollins ook het andere boek van Sally Thorne gaat vertalen!