Slechts één stap verkeerd

Wes is zeventien jaar als hij voor het eerst met een meisje naar bed gaat. Na een avond op het feest van Lucy maakt hij de gruwelijke fout om met haar naar bed te gaan, terwijl hij verliefd is op Delia. De dag nadat ik met het verkeerde meisje was beslaat de dag na het gebeurde. Jesse Browner vertelt in zijn verhaal, vertaald door Annelies Jorna, hoe het zover heeft kunnen komen en beschrijft het op het oog verdrietige leven van Wes: ‘De boodschap, had hij achteraf uitgedokterd, was dat er een heel dunne grens loopt tussen het echte leven en de hel, zo dun als de kwestie van een niet gehaalde deadline.’  

Wie met De dag nadat ik met het verkeerde meisje was denkt een lekker ‘wegleesboek’ in handen te hebben komt bedrogen uit. Browner beschrijft in de 183 pagina’s tellende roman slechts één dag uit het leven van Wes. Zijn roman laat geen ruimte voor gaten, getuige het gebrek aan hoofdstukken en witregels. Wes komt op zaterdag terug van het feest en walgt van zichzelf. Hij kan de slaap niet vatten en begint aan de dag. Het zal weer een dag zijn waarin hij moet zorgen voor zijn doodzieke moeder. Tegelijkertijd moet hij opnieuw een verslag voor Engels maken en moet hij, zoals gewoonlijk, op zijn zusje Nora passen. Zijn gedachten blijven echter bij Delia en Lucy. Heeft hij Delia nu bedrogen door met Lucy naar bed te gaan? Is Lucy wellicht een betere vriendin? Wanneer beide dames contact zoeken, lijkt Wes’ ellende compleet.  

Browner laat in de roman weinig ruimte over voor interessante dialogen. Het grootste deel van de roman wordt in beslag genomen door de gedachtegangen van Wes. Keer op keer breekt de verteller de chronologie om terug te gaan naar eerdere momenten uit Wes’ leven. Zeer gedetailleerd zet hij uiteen hoe de vrijdag, de aanloop naar het feest, verliep. Helaas houdt Browner de lezer lange tijd op afstand. Zeer indirecte zinnen domineren het verhaal en zorgen voor een uitermate laag tempo:

‘Wes besefte dat het onzinnig giswerk van hem was, maar het ergerde hem dat Borges er alleen aan had gedacht om de bibliothecarissen op elke gang van wc’s te voorzien en niet van andere faciliteiten waarmee ze zich konden redden in hun oneindige tijdruimtecontinuüm.’

Tegelijkertijd neemt de verteller af en toe de ruimte om het verhaal te voorzien van kinderlijk commentaar: ‘…en het was best wreed van Wes om zoiets absurds zelfs maar te opperen.’  

Gelukkig maakt personage Wes zelf veel goed. Hij is allesbehalve een echte stoere puber. Meer lijkt hij een nerd, houdt hij van koken en lezen, is hij braaf (tot op het slijmerige af) en doet hij alles om iedereen te paaien. Hij wordt verliefd op de boeddhistische Delia, maar uiteindelijk maakt hij een onverwachtse misstap en gaat hij naar bed met Lucy. Wes’ typering krijgt een diepere laag wanneer blijkt waarom hij zo is. Zijn moeder leidt aan een progressieve vorm van MS en Wes heeft thuis een behoorlijke zorgtaak. Browner schept een – niet geheel realistische -  thuissituatie waar eenieder van gruwelt: Wes verzorgt zijn moeder, tilt haar naar de wc, doet het huishouden, let op zijn jonge zusje en neemt tegelijkertijd een stukje vadertaak over van zijn vader die het af laat weten. Hoewel niemand de misstap van Wes goedkeurt, verdient de jongen al snel een beetje sympathie: zijn leven is zwaar en een misstap kan hij zich veroorloven.    

Met De dag nadat ik met het verkeerde meisje was houdt Browner zowel Wes als de lezer een spiegel voor. Het leven is niet altijd een feestje, iets wat Wes leert door zijn leven te spiegelen aan het verhaal in Oorlog en vrede. Tevens lijkt ook de op het oog sletterige Lucy hem met de neus op de feiten te drukken. Zij laat Wes inzien dat het leven nou eenmaal is zoals het is en dat zelfmedelijden niet helpt.  

De dag nadat ik met het verkeerde meisje was wankelt. Enerzijds bevat het een diepzinnig en aantrekkelijk verhaal. Anderzijds gooit de stijl roet in het eten: te beschrijvend en afstandelijk.