Als een hallucinatie

Het eerste boek van Murakami dat ik gelezen heb. Mijn eerste indruk was er eentje van verrassing. Zoiets merkwaardigs had ik nog nooit eerder gelezen. Vreemde situaties uit het verleden en heden leken als een soort sf-film met elkaar verweven te zijn. Daarnaast leerde ik tegelijk ook meer over Japan en uiteindelijk zelfs ook Kentucky Fried Chicken.

Af en toe vond ik het verhaal zowel afschuwelijk als spannend. Zoals de scène met de katten. Ik was genoodzaakt om door te lezen en tegelijkertijd konden mijn ogen de letters en woorden niet verdragen. Een aparte ervaring was dat.

Maar gaandeweg het verhaal kreeg ik moeite met het stroperige, slepende en filosofische karakter. Nakata, die voortdurend in de derde persoon sprak, riep op den duur grote ergernis bij me op. Met hangen en wurgen heb ik het uiteindelijk uitgelezen. Desondanks ben ik wel door het bijzondere karakter van het verhaal benieuwd naar de andere boeken van Murakami.