Het lastige leven in Rusland

De autobiografische roman van de voormalige Telegraafcorrespondent in Moskou vertelt het verhaal van een jongeman die zich al rommelend een plaats verovert in de Russische wereld en er zijn grote liefde vindt. Hij heeft er terecht voor gekozen om dit boek het stempel “roman” te geven, opdat wij niet vallen over eventuele onjuistheden of overdrijvingen, die er ongetwijfeld in zitten.
Sommige hoofdstukken zijn zonder meer hilarisch, en het boek verveelt nooit. Hier en daar krijg je de indruk dat hij bovenop historische ontwikkelingen heeft gezeten,en dat zal grotendeels ook waar zijn. Toch bekruipt je soms het gevoel dat hij de zaken (of zijn eigen rol daarin) een beetje aandikt, maar ja het is een roman en geen autobiografie, dus dat mág.
Tussen de bedrijven door heeft hij forse kritiek op het systeem dat het al ruim 100 jaar in Rusland voor het zeggen heeft (en de “helden van de revolutie”), en daar lijkt me geen woord van overdreven. Dit boek zou verstokte aanhangers van het communisme de ogen kunnen openen, maar deze “gelovigen” zullen dit niet zonder meer accepteren.
Wie dit boek leest, verveelt zich geen moment en leert tussen de bedrijven door veel over de Russische samenleving in de Sovjetperiode en later.