F***ing amazing!

Nona Grey wordt langzamerhand volwassen. Zeventien is ze ondertussen, en ze heeft al een heel leven aan avontuur achter zich sinds ze als kind door haar ouders werd verkocht aan Giljohn, een zogenaamde child-taker, die haar op zijn beurt verkocht om als kooivechtster het publiek te vermaken. Vechten kon ze, en ze werd al snel opgemerkt door de abdis van het Convent of Sweet Mercy, die haar bevrijdde en in haar school opnam. Sindsdien was ze novice en werkt ze aan haar opleiding als non. Ze ambieert om Red Sister te worden, ook bekend als Martial Sister, getraind om te vechten. Als tribuut aan haar verleden, hoopt ze op een dag door het leven te gaan als Sister Cage.

Momenteel volgt Nona de Holy Class, de laatste die ze moet voltooien voor ze haar eindproef kan afleggen. Maar zover is het nog lang niet want de gebeurtenissen uit het verleden komen stilaan tot een climax. De Corridor, de smalle leefbare strook op haar planeet – Abeth – wordt alsmaar kleiner en de spanningen onder de volkeren nemen toe. De strijd om de shiphearts wordt heviger en zal spoedig uitdraaien op een totale oorlog. Shiphearts zijn energiebronnen waarvan de oorsprong onbekend is maar die nodig zijn om de artificiële maan te controleren die om Abeth draait. Wie die controle bezit, controleert ook de Corridor en is in weze oppermachtig. Nona en haar vriendinnen zijn al van kinds af aan in die strijd verwikkeld en het is dan ook de vraag of ze wel lang genoeg zullen leven om hun zusterschap te bereiken.

“It is important, when killing a nun, to ensure that you bring an army of sufficient size. For Sister Thorn of the Sweet Mercy Convent Lano Tacsis brought two hunderd men.”

Met deze alinea begon Mark Lawrence in 2017 het eerste deel van deze trilogie in het eerste boek Red Sister. De eerste zin ervan is misschien wel de krachtigste opener van een fantasyboek ooit. Lawrence maakte de verwachtingen die hierdoor gewekt werden, meer dan waar. In een turf van ruim 650 bladzijden begeesterde hij zijn lezers met een plot die echt nergens zwakten bevatte, voortdurend verraste en leidde tot een luide vraag om meer. In dit boek groeide Nona op van negenjarige stumper tot dertienjarige vechtmachine. Het vervolg, Grey Sister, volgde een jaar later en maakte een sprong van twee jaar. Nona is dan met andere woorden vijftien. Met Holy Sister springt Lawrence opnieuw twee jaar vooruit, maar flashbacks dichten het gat tussen de gebeurtenissen aan het eind van Grey Sister en deze aan het begin van Holy Sister langzaamaan. En opnieuw schudt de auteur enkele verrassingen en onverwachte plotwendingen uit zijn mouw die de lezer geboeid aan het lezen houden.

Je leest Holy Sister niet als je de vorige twee boeken niet gelezen hebt. Hoewel Lawrence een lange ‘wat gebeurde vooraf’ toevoegde, moet je de eerste delen echt wel gelezen hebben om het verhaal ten volle te begrijpen. Als je de voorgaande delen las, is er dan weer geen sprake van dat je de afsluiter níet leest. De donkere en harde sfeer die Lawrence van aan het begin heeft aangehouden, werkt namelijk zeer verslavend. De groei die Nona doormaakt als personage is een voorbeeld voor andere schrijvers. Jay Kristoff, die zelf al menig hebbanlid wist te begeesteren met vergelijkbare series, noemt het boek terecht “F***ing amazing!”. Nog krachtiger kunnen we het niet samenvatten. Mia Corvere, Kristoffs hoofdpersonage uit de Nimmernacht-serie, en Nona Grey hebben heel veel raakvlakken. Zij zouden BFF’s kunnen zijn. Wie de ene serie fantastisch vond, kan met gerust hart aan de andere beginnen.

Het hoofdpersonage is een kind bij aanvang en groeit doorheen kindertijd en adolescentie. Velen zullen zich afvragen of dat betekent dat het een YA-boek is. Dat is het niet. Alweer een parallel met Nimmernacht van Kristoff. Lawrences Book of the Ancestor-serie is heel volwassen fantasy voor heel (nu ja ...) volwassen mensen. Wie Engels kan lezen, matuur genoeg is om tegen een hoge dosis geweld te kunnen zonder daar zelf gewelddadig van te worden, tegen een heel gering vleugje seks kan, een plot kan volgen die enige complexiteit bevat, en voldoende fantasie bezit om van fantasy te houden, is doelgroep.

Puntje van kritiek dan toch? [Recensent twijfelt, haalt dan de schouders op, en denkt: Ach, waarom niet.] Mijnheer Lawrence, waarom telt dit laatste boek maar 352 bladzijden? Dat zijn er minstens 352 te weinig! Shame on you!

“It is important, when killing a nun, to ensure that you bring an army of sufficient bravery. For when Sister Cage of the Sweet Mercy Convent steps onto a battlefield courage is often found to be in short supply.”