Helaas geen betovering

De betovering, de uitwerking die een van mijn lievelingsboeken Het Rosie Project op mij had, ontbrak helaas bij dit boek. Aan het begin had ik goede hoop. Ik werd meteen het verhaal in gezogen door de kenmerkende fijne schrijfstijl van Graeme, en door het sympathieke hoofdpersonage.
Echter verloor hij halverwege het boek een beetje mijn aandacht. Het ging allemaal wat langzaam en ik merkte dat ik het boek steeds makkelijker weglegde. Maar ik heb doorgezet. En toen Adam naar Frankrijk vertrok kwam ik langzaam maar zeker weer in het verhaal. Ik vond dat het een vrij bizarre wending nam - of laten we zeggen dat er naar mijn idee vrij bizarre dingen gebeurden - en ik zat weer op het puntje van m'n stoel. Ik MOEST weten hoe dit af zou lopen. En hoewel ik vaak bij boeken zelf een beeld heb van hoe ik zou willen dat het af zou lopen (hoe zoetsappig dan ook) had ik het bij dit boek gewoon niet. Ik kon niet zeggen wat ik graag zou willen dat er zou gebeuren, want alle mogelijke scenario's kenden zo hun eigen consequenties. Ontevreden over het einde? Dat kan ik dus niet zeggen. Vraagtekens heb ik echter wel. Want eindigt het ook echt zo?