Indringend schooldrama

De vakantie is over, net nieuwe semester begint. De leerlingen van Opportunity High School zitten in de aula om te luisteren naar de toespraak van de directeur. Na de toespraak blijken zij echter de aula niet uit te kunnen. Een leerling komt binnen en begint te schieten. In 54 minuten volgen we dit indingende schooldrama.

Boven elk hoofdstuk staat een tijdsaanduiding. Als lezer maak je het schooldrama zo per minuut mee. Dit geeft ook de benauwende sfeer mee: het schooldrama duurt nog geen uur, maar lijkt veel langer te duren. Er wordt goed ingezoomd op de angsten van de slachtoffers en de motieven van de daders. Hierdoor grijpt het boek je naar de keel en word je het verhaal ingezogen.

Dat is helaas niet gedurende het hele verhaal het geval. Zo worden de hoofdstukken steeds afgewisseld met fragmenten uit social media. Dit had waarschijnlijk een beeld moeten geven van hoe social media een rol speelt in een schooldrama in de huidige tijd, maar het is eerder een onwenselijke onderbreking dan een aanvulling. De berichtjes roepen weinig emotie of medeleven op en zijn weinigzeggend. Ze voegen, kortom, niets aan het verhaal toe.

Marieke Nijkamp heeft ervoor gekozen om het verhaal vanuit meerdere perspectieven te vertellen: Claire, Tomas, Autumn en Sylv komen allevier aan het woord. Het originele is dat een deel van deze leerlingen zich daadwerkelijk middenin het drama bevindt, terwijl de anderen buiten de school zijn. Op die manier wordt het drama van binnen en van buitenaf beschreven, waardoor een vollediger beeld ontstaat.

Het gebruik van meerdere personages heeft ook nadelen. Het duurt een tijdje voor je deze leerlingen beter leert kennen. In het begin is het allemaal nog wat verwarrend. Daarnaast komt dat niet elk personage even goed is uitgewerkt. Zo gaat het personage Claire bijvoorbeeld nooit echt leven en zorgt dit meer voor afleiding van het echte verhaal. Wat dat betreft had Marieke Nijkamp zich beter tot één personage kunnen beperken. Ook hebben al deze personages een ongelukkige achtergrond. Hierdoor ontstaat er een overkill aan drama in het boek. Alleen het schooldrama en de achtergrond van het gezin van de dader en zijn zus, zouden voor meer dan voldoende ellende in het boek gezorgd hebben.

Al met al is het een indringend verhaal met sterke kanten, maar helaas ook minpunten die de aandacht van het echte verhaal afleiden en de leeservaring hierdoor vertragen.