Makkelijk te lezen, maar oppervlakkig

Inge is moeder van twee tienerjongens die haar man wil verlaten voor een ander. Nadat ze dit aan haar man heeft verteld pleegt hij echter zelfmoord, waar zij zichzelf zo voor straft door de relatie met haar minnaar te verbreken. Beide zoons reageren anders op de dood van hun vader.
Het verhaal is op zo’n manier geschreven dat het iets te makkelijk wegleest, waardoor het oppervlakkig overkomt. De spanning in de verhaallijn zorgt er echter voor dat je toch door wilt lezen. De auteur heeft wat kansen laten liggen door de hoofdpersoon niet goed uit te diepen. Inges keuze blijft onbegrijpelijk door het hele boek heen. Van iemand die hoteldebotel verliefd is, verandert ze in een emotieloos persoon. De weg die beide jongens inslaan, had ook veel meer uitgediept kunnen worden. Er wordt bijvoorbeeld nauwelijks ingezoomd op het verdriet van het verlies van hun vader en de keuzes die de oudste zoon maakt worden op een oppervlakkige manier beschreven. Aan het eind van het boek zijn er nog veel open eindjes voor de lezer, wat een onbevredigend gevoel achterlaat.