Gedaan met hokjes

Het eerste wat ik over dit boek kan zeggen, is dat ik het moeilijk in een categorie kan plaatsen. Is het een literaire thriller, zoals er op de kaft staat? Dat in mijn ogen niet. Eigenlijk was dit zo een boek waarvan ik op de cover niet meteen wist wat ik moest denken. Ik had niet meteen zin om het te lezen, tot ik de opvolger "Bloedmaan" zag en de auteur zelf ontmoette. Dan was ik zeker: dit is WEL iets voor mij en ik had me niet vergist.
Is het een spannend boek, met originele plotwendingen? Dat zeker wel.
Net daarom vind in dit boek zo fascinerend. De lotgevallen van Jovanny en zijn vrienden uit de Club Spirit, zijn op zijn minst apart te noemen.
De leidraad in het werk lijkt me vooral mensen die streven naar zichzelf te zijn. Het opende ergens mijn ogen over hoe onze maatschappij mensen soms nog steeds niet aanvaard zoals ze zijn.
Het verhaal uitleggen zonder spoilers, vind ik heel moeilijk. Eigenlijk nodig ik daarvoor mensen liever uit om het zelf te lezen.
De personages zijn goed uitgewerkt. Het verhaal is spannend en neemt hier en daar een paar minder voorspelbare wendingen. Ik kan aannemen dat sommige lezers het misschien over de top zouden vinden. Daarom zou ik zeggen dat het misschien niet voor iedereen weggelegd is.
De enige reden waarom ik 4 sterren geef, die voor mij 4,5 zouden moeten zijn, is dat naar mijn gevoel de vaart hier en daar uit het werk ging, omdat bepaalde uitwerkingen soms eerder langdradig werden naar mijn gevoel. Iets meer "kill your darlings" had naar mijn smaak wat gemogen, maar echt storend vond ik het niet. Omdat ik dan 5 sterren net teveel vind , laat het dus bij 4, die voor mij eigenlijk dan ook weer te weinig zijn.
Ondertussen ben ik begonnen in de opvolger "Bloedmaan" en ik geef toe dat deze auteur naar mijn gevoel zeker talent heeft en zijn stijl ontwikkeld heeft. Ik ben zeker fan.