Fenomenaal, geniaal, on-Nederlands goed geschreven verhaal

‘Misschien moet je het opschrijven,’ zei ze, ‘het hele verhaal van begin tot eind. Maar maak het wel een beetje vrolijk, er zijn al genoeg treurige boeken in de wereld.’ Op deze wijze spoort Louise, de moeder van de ‘ware heelmeester’ haar ondertussen volwassen geworden zoon Himmel aan om zijn ervaringen op te schrijven. En zo doet Marcel Vaarmeijer het ook in dit boek, een treurig verhaal een beetje vrolijk vertellen. Het plot is prachtig, complex en intelligent in elkaar verweven en geeft elke type lezer volop wat het wenst. Het is tragi-komisch, feelgood op een realistische wijze, filosofisch, psychologisch en relativeert goed en kwaad. Tevens is het een thriller en wordt het echt spannend, vooral op het eind. Alle sub-verhalen komen terug in één verhaal, waardoor je als het ware de heelmeester-in-jezelf weet te activeren: “Als de massa eenmaal voor een vorm van eenheid gekozen heeft -in mijn klas was dat een stuitende domheid- dan is er geen houden meer aan.”, schrijft Vaarmeijer over het pesten van de zwakkeren onder ons. Ik kan niets anders concluderen dan ‘verbeter de wereld, activeer je zelfhelend vermogen’.