In verwachting van de blijde boodschap

Wie deel één van de Flora McKenzie leest, kiest vast voor deel vier. Ja hoor, ook ik! Achtereenvolgens las ik voorgaande delen: Café Zon & Zee, Een verre kust (een novelle) en Het eindeloze strand. Dankzij Bookchoice heb ik kennisgemaakt met Jenny Colgan en heb ik deze hele hartverwarmende serie kunnen volgen. Het ene deel vind ik niet beter dan de andere. Al het lief en leed van de bewoners (en honden dit maal) wordt er met de lezer gedeeld. Geen van beiden kanten van het emotionele palet wordt geschuwd. Als Schotse schrijfster zit het vertellen in haar bloed en haar verhalen lezen vlot en gemakkelijk. Er zijn goede en slechte tijden, maar met eind-goed-al-goed garantie. In dit geval sluit het boek af met het vieren van Kerst. Wil je in de Kerststemming komen dan kan je het best dit boek gaan lezen. Het midwinter feest op Mure biedt voor alle gezindten een plek.
Dit vond ik een mooie passage die de Keltische achtergrond toont van de inwoners van Mure over ‘de blijde boodschap’ tijdens de Kerstmis:
“Midwinter is geworteld in de aarde en in ons lichaam, het is iets van de natuur, niet van de ziel of de hemel.”
Bedankt Jenny, het was weer genieten!