Geweldig goed thrillerdebuut!

Het is een winterse nacht, de wegen zijn glad en het blauw flikkerende licht van de politieauto’s zorgt voor een angstige blik op de De Ruyterweg in Saksenburcht. Tegen een boom staat, wat er nog over is van, een auto met daarin de drie levenloze lichamen van nog jonge mensen. De auto heeft waarschijnlijk op het kleine weggetje veel té hard gereden en is vervolgens op de ijzige weg onbestuurbaar geworden. Omdat de inzittenden hun gordel niet om hadden, zijn ze door de harde klap die ze met de auto gemaakt hebben, dusdanig hard tegen de carrosserie van de auto geklapt dat ze op het eerste oog niet identificeerbaar zijn. Aan de hand van de gegevens die er rond de slachtoffers aangetroffen worden, kan toch opgemaakt worden om wie het gaat. Aan de politie de zware taak de ouders van de jongeren het zware nieuws te vertellen. Uiteraard reageren de ouders vol ongeloof en een van de ouders blijft pogingen doen de politie nogmaals te laten onderzoeken of het echt wel om haar dochter gaat. Voor de politie is de zaak echter afgedaan, maar of dit terecht is en of dit een afgesloten zaak blijft is zeker de vraag. Hebben we hier echt te maken met een ongeluk, of is er meer aan de hand?

De nog jonge en onervaren journalist Fleur Benedictus stort zich vol overgave op deze vraag. Ze is de dochter van een invloedrijke advocaat en leeft geregeld in onmin met haar vader doordat ze, in tegenstelling tot haar zus, niet gekozen heeft voor de advocatuur. Een dossier dat hij van één van zijn cliënten heeft opgebouwd, komt haar echter nu zeer goed van pas. Maar hoe komt ze er aan en wat kan ze er verder mee gezien de ‘geheimhoudingsplicht’ die er binnen de advocatuur geldt… Fleur staat voor een groot dilemma. Privé kruist het leven van Fleur zich met dat van rechercheur Thoma DeLohr. Ook hij houdt zich ambtshalve met deze zaak bezig. Onafhankelijk van elkaar zorgen zij ervoor dat wat er werkelijk afgespeeld heeft op de De Ruyterweg langzaam duidelijk wordt. Dit neemt echter niet weg dat het hart en het hoofd van Fleur regelmatig heftig met elkaar in conflict zijn.

Met Dodenweg heeft Olga Hoekstra een zeer goed debuut neergezet. Het boek leest als een trein en het verhaal zit ingenieus in elkaar. Langzaam maar zeker krijg je meer over de van belang zijnde personen te weten. Uiteindelijk precies genoeg. Ondanks dat dit het eerste deel is in een serie, kan dit boek prima op zichzelf gelezen worden. Het hele verhaal zit perfect in elkaar en de spanning blijft tijdens het lezen hoog mede doordat de verschillende verhaallijnen pas laat bij elkaar komen. Dit zorgt voor een hele goede spanningsboog en een prima in elkaar gezet plot.

De cover van het boek is zeer sterk. Aan de ene kant staat er weinig op en overheerst de kleur zwart. Door het weglaten van dingen laat dit veel aan je verbeelding over en dat is precies wat het verhaal ook doet. Het boek oogt in beginsel misschien dik, maar omdat de tekst (in tegenstelling tot andere boeken van deze omvang) veel witregels kent vlieg je erdoorheen. Wellicht verraadt de tekst op de achterflap iets te veel voor het mooie, aan de andere kant wekt dit misschien juist de drang om het verhaal te willen lezen juist extra op. Als je van psychologische thrillers in combinatie met het nodige speurwerk houdt, dan zal je zeker van dit boek genieten. Het aftellen naar deel twee uit de serie is hier in ieder geval alvast begonnen.