Mooie liefdes roman

Faye en Sean leren elkaar op jonge leeftijd kennen. Hun leeftijdsverschil is dan nog groot, maar er ontstaat op een of andere manier een hechte vriendschap die zelfs de beste vriendin van Faye onzeker maakt. Naarmate Faye ouder wordt gaat ze langzaam opzoek naar zichzelf en de liefde. Ze kan nog steeds op elk moment van de dag bij Sean terecht, maar staat hun hechte vriendschap niet in de weg voor Faye om door te gaan in haar liefdesleven?
Sean zegt van niet. Hij heeft een moeilijke jeugd gehad en daar waar muziek hem soms niet kan troosten of geruststellen kan Faye dat wel. Dankzij haar kan hij zijn dromen waarmaken, maar durft hij wel te gaan voor wat hij het liefst wil in het leven?

Het verhaal start op het moment dat Faye 10 jaar is en door Sean wordt gered uit een benarde situatie. Vanaf dat moment vinden er verschillende ontmoetingen tussen hen plaats terwijl de tijd langzaam vordert. Naarmate de personages verder uitgewerkt worden en Faye en Sean elkaar langer kennen, worden sommige tijdsprongen iets groter. Er worden neutrale, verdrietige, spannende en gezellige momenten uitgewerkt om zo een goed beeld te krijgen van wat die twee personages voor elkaar betekenen. In het begin lijkt het wat geforceerd, omdat er zo een groot leeftijdsverschil tussen de twee personages zit en Faye’s ouders hier nauwelijks problemen mee hebben, op één moment na. Dit facet lijkt dan niet helemaal realistisch over te komen, maar al gauw wordt duidelijk dat er gewoon een bijzondere klik tussen de twee personages is.

De schrijfstijl van het verhaal verandert langzaam gedurende het verhaal. Er wordt zowel vanuit het perspectief van Faye als Sean geschreven, maar omdat het verhaal zo een groot tijdsbestek bevat, dient de schrijfstijl en het woordgebruik ook aangepast te worden van de leeftijd van de personages. Dit vergt een ander soort manier van lezen dan je wellicht gewend bent. Aan de ene kant kan dit, zeker in het begin, even tegenwerken wat betreft het lezen. Maar aan de andere kant geeft deze manier van schrijven een heel aparte draai aan het verhaal en wordt het langzaam een verhaal als geen ander. De tijdsprongen komen soms iet wat onverwacht, maar houden zo wel het tempo in het verhaal. Gedachtes worden uitvoerig beschreven en regelmatig afgewisseld met dialogen of interessante gebeurtenissen. In de tweede helft komt het verhaal echt op gang. Beide personages leren nog steeds elke dag iets nieuws over hun omgeving of over zichzelf, tot er een onvermijdelijke verandering plaatsvindt die alles op z’n kop gooit. De manier waarop Faye en Sean daarmee omgaan is realistisch en aangrijpend.

Marina Folkers heeft met dit verhaal een prachtig beeld geschetst van twee onafscheidelijke vrienden die niet alleen zichzelf, maar ook elkaar nodig hebben om erachter te komen wat ze het liefste willen in het leven.