Zeer mooi geschreven, rijk aan geschiedenis en cultuur

Het boek is erg mooi geschreven en heel knap vertaald naar het Nederlands. Door het ouderwetse taalgebruik moest ik er wel even inkomen, maar als ik niet beter zou weten, zou ik denken dat dit boek oorspronkelijk in het Nederlands geschreven zou zijn (en dat zeg ik als vertaler!), dus petje af hiervoor.

Het boek is wel behoorlijk dik, en helaas moest ik het een tijdje laten liggen, omdat ik in de Kernjury van de NS Publieksprijs zat en er dus "even" zes andere boeken gelezen moesten worden. Toen ik het boek daarna weer oppakte, kostte het wel even moeite om me te herinneren wat er allemaal precies gebeurd was, maar toen ik weer in het verhaal zat, was het boek vervolgens ook zo uit.

Ik vond het erg interessant om te lezen over de Nederlandse geschiedenis in Japan, hier was mij vrijwel niets van bekend... Bijzonder dat de Nederlanders er een tijd zo'n bijzondere en exclusieve positie gehad hebben.

Orito's verhaal vond ik erg boeiend, maar ik had haar graag wat beter leren kennen... Maar goed, het boek gaat natuurlijk over Jacob, dat wordt wel duidelijk met deze titel. Bij Jacob leken heel veel dingen als vanzelf te gaan, zonder dat hij er bewust voor koos, maar vooral de laatste keer dat hij zijn zoon ziet, vond ik wat Jacob betreft heftig. Ik kan me voorstellen dat dergelijke zaken vroeger daadwerkelijk gebeurd zijn.

Ook vond ik het interessant om te lezen hoe er toen door veel mensen tegen "anderen" werd aangekeken en hoe onrechtvaardig die behandeld werden omdat ze "minder" zouden zijn...

Al met al vond ik dit een mooi geschreven en leerzaam verhaal, waarin van alles gebeurt. Ik heb al een ander boek van deze schrijver in mijn kast staan (Cloud Atlas) en ben benieuwd of dat voor mij aan dit verhaal kan tippen.