Lezersrecensie
Een droomdebuut!
‘Waarom hielp niemand me? Ik keek naar boven, naar de onderkant van duizenden sneeuwvlokken aan die rechtstreeks uit de hemel kwamen. Vanuit dit perspectief waren de vlokken grijsbruin. Donker en dreigend en vies en onvriendelijk.’
Hoe ga je verder met je leven nadat je per ongeluk een meisje van drie hebt doodgereden?
‘Weg kusje voor het slapengaan, weg kleine schoentjes, weg goedemorgen. Geen boekje meer, geen schooltje meer, geen lachen, geen huilen, geen vallen, geen liefde meer.’
Irene Visser heeft het goed voor elkaar. Samen met haar man Marco heeft ze twee prachtige kinderen, Hugo en Sanne en een leven zonder zorgen. Tot een zwarte dag in januari….15 januari 2012…de dag waarop Irene in een moment van onoplettendheid het 3-jarige meisje Maja doodrijdt. Van het ene op het andere moment verandert haar leven in een nachtmerrie.
Irene en haar gezin verhuizen naar een dorp om opnieuw te beginnen, een nieuwe kans voor Irene om de draad weer proberen op te pakken en weer verder te gaan met haar leven, maar het verleden achtervolgt haar. Ze ontvangt een anonieme bedreiging, een e-card waarin haar dochter Sanne wordt bedreigd. Ze krijgt tot het einde van het jaar om afscheid van haar te nemen en dan zal ze weten hoe het voelt om haar dochter te verliezen. Wie zit hier achter? Of bestaat de dreiging alleen in Irene’s hoofd? Ze is er van overtuigd dat iemand in huis is geweest, maar niemand gelooft haar. Irene wil koste wat kost erachter komen wie die bedreiging gestuurd heeft. Probeert iemand haar gek te maken? Of ziet Irene spoken?
‘Ik voelde me in de steek gelaten. En dat sterkte me in mijn opvatting dat het écht allemaal alleen op mij neerkwam.’
Als lezer word je meegesleurd in de draaikolk waarin Irene zich bevindt. De wanhoop, het schuldgevoel, Irene dreigt geheel ten onder te gaan. De taakstraf die haar door de rechter was opgelegd, was in de ogen van Irene bij lange na niet genoeg en ze zoekt naar manieren om zichzelf te straffen. Ondertussen is ze ervan overtuigd dat er iemand is die haar dochter bedreigt, bij haar in huis is geweest, iemand die haar wil laten boeten voor wat ze heeft gedaan. Irene vertrouwt niemand meer. Ze heeft het gevoel dat iedereen achter haar rug om over haar praat, dat iedereen achter haar rug om beslissingen over haar wil nemen. Marco wil dat Irene hulp gaat zoeken, omdat hij vindt dat ze een gevaar vormt voor hun kinderen. Samen met psychiater Liesbeth probeert Irene met haar gevoelens om te gaan, maar ook daar slaan twijfel en argwaan bij Irene toe. Irene slaapt niet, eet nauwelijks en raakt volledig de grip op haar leven kwijt.
Hoe ver ga je om je kinderen te beschermen als niemand je gelooft?
‘In mijn lijf begon het te sneeuwen. Grote, witte, donzige vlokken die mijn bloed deden stilstaan en de wereld veranderden in een wintersprookje zonder goede afloop. Vlokken die alle geluiden dempten, en het leven isoleerden. Vlokken die brandden op mijn open zenuwen en mijn hart samenpakten tot een sneeuwbal.’
Ilse Ruijters heeft een werkelijk prachtig, beklemmend debuut geschreven. Op een mooie, beeldende manier worden de gevoelens en gedachten van Irene beschreven, waardoor je als lezer op een gegeven moment ook gaat twijfelen aan alles wat er gebeurt, net als Irene. Je wordt continue op het verkeerde been gezet. Is buurvrouw Freya wel zo lief en spontaan als ze zich doet voorkomen? Hoe past Delano in het verhaal? Nergens laat Ilse teveel los, alles wordt perfect gedoseerd. Hoewel ik op het moment dat een bepaald personage geïntroduceerd werd, meteen zoiets had van ‘jij deugt niet’, was het me nog niet duidelijk hoe het dan precies in elkaar zat. De onderhuidse spanning is continue aanwezig, vanaf het begin tot aan het geweldige plot. Een plot waarvan je alleen maar kunt hopen dat dat het niet is. Een plot waarvan je alleen maar kunt zeggen: ‘wow’.
En ‘wow’ is het gevoel dat nog een tijdje bij je blijft nadat je het boek hebt dichtgeslagen. Een boek dat terecht de benaming ‘psychologische thriller’ meekrijgt, het kruipt onder je huid en in je hoofd! Een droomdebuut!
Vijf sterren
Hoe ga je verder met je leven nadat je per ongeluk een meisje van drie hebt doodgereden?
‘Weg kusje voor het slapengaan, weg kleine schoentjes, weg goedemorgen. Geen boekje meer, geen schooltje meer, geen lachen, geen huilen, geen vallen, geen liefde meer.’
Irene Visser heeft het goed voor elkaar. Samen met haar man Marco heeft ze twee prachtige kinderen, Hugo en Sanne en een leven zonder zorgen. Tot een zwarte dag in januari….15 januari 2012…de dag waarop Irene in een moment van onoplettendheid het 3-jarige meisje Maja doodrijdt. Van het ene op het andere moment verandert haar leven in een nachtmerrie.
Irene en haar gezin verhuizen naar een dorp om opnieuw te beginnen, een nieuwe kans voor Irene om de draad weer proberen op te pakken en weer verder te gaan met haar leven, maar het verleden achtervolgt haar. Ze ontvangt een anonieme bedreiging, een e-card waarin haar dochter Sanne wordt bedreigd. Ze krijgt tot het einde van het jaar om afscheid van haar te nemen en dan zal ze weten hoe het voelt om haar dochter te verliezen. Wie zit hier achter? Of bestaat de dreiging alleen in Irene’s hoofd? Ze is er van overtuigd dat iemand in huis is geweest, maar niemand gelooft haar. Irene wil koste wat kost erachter komen wie die bedreiging gestuurd heeft. Probeert iemand haar gek te maken? Of ziet Irene spoken?
‘Ik voelde me in de steek gelaten. En dat sterkte me in mijn opvatting dat het écht allemaal alleen op mij neerkwam.’
Als lezer word je meegesleurd in de draaikolk waarin Irene zich bevindt. De wanhoop, het schuldgevoel, Irene dreigt geheel ten onder te gaan. De taakstraf die haar door de rechter was opgelegd, was in de ogen van Irene bij lange na niet genoeg en ze zoekt naar manieren om zichzelf te straffen. Ondertussen is ze ervan overtuigd dat er iemand is die haar dochter bedreigt, bij haar in huis is geweest, iemand die haar wil laten boeten voor wat ze heeft gedaan. Irene vertrouwt niemand meer. Ze heeft het gevoel dat iedereen achter haar rug om over haar praat, dat iedereen achter haar rug om beslissingen over haar wil nemen. Marco wil dat Irene hulp gaat zoeken, omdat hij vindt dat ze een gevaar vormt voor hun kinderen. Samen met psychiater Liesbeth probeert Irene met haar gevoelens om te gaan, maar ook daar slaan twijfel en argwaan bij Irene toe. Irene slaapt niet, eet nauwelijks en raakt volledig de grip op haar leven kwijt.
Hoe ver ga je om je kinderen te beschermen als niemand je gelooft?
‘In mijn lijf begon het te sneeuwen. Grote, witte, donzige vlokken die mijn bloed deden stilstaan en de wereld veranderden in een wintersprookje zonder goede afloop. Vlokken die alle geluiden dempten, en het leven isoleerden. Vlokken die brandden op mijn open zenuwen en mijn hart samenpakten tot een sneeuwbal.’
Ilse Ruijters heeft een werkelijk prachtig, beklemmend debuut geschreven. Op een mooie, beeldende manier worden de gevoelens en gedachten van Irene beschreven, waardoor je als lezer op een gegeven moment ook gaat twijfelen aan alles wat er gebeurt, net als Irene. Je wordt continue op het verkeerde been gezet. Is buurvrouw Freya wel zo lief en spontaan als ze zich doet voorkomen? Hoe past Delano in het verhaal? Nergens laat Ilse teveel los, alles wordt perfect gedoseerd. Hoewel ik op het moment dat een bepaald personage geïntroduceerd werd, meteen zoiets had van ‘jij deugt niet’, was het me nog niet duidelijk hoe het dan precies in elkaar zat. De onderhuidse spanning is continue aanwezig, vanaf het begin tot aan het geweldige plot. Een plot waarvan je alleen maar kunt hopen dat dat het niet is. Een plot waarvan je alleen maar kunt zeggen: ‘wow’.
En ‘wow’ is het gevoel dat nog een tijdje bij je blijft nadat je het boek hebt dichtgeslagen. Een boek dat terecht de benaming ‘psychologische thriller’ meekrijgt, het kruipt onder je huid en in je hoofd! Een droomdebuut!
Vijf sterren
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Miriam Bakker
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
