Grimmig, rauw en sexy!

[Maar wat ik voelde was meer dan dat.
Het was angst.
Bonzend hart. Pols die op hol sloeg. Code rood. Angst.]

Eerst een waarschuwing vooraf. Als je een romantisch verhaal zoekt met aardige mensen, dan zou ik een ander boek oppakken. Dit boek is namelijk verre van zoetsappig of lief of voorspelbaar.
Dat blijkt al meteen na het lezen van de proloog, die komt luid en duidelijk binnen. Daar maakt de lezer kennis met de jonge Brantley King die op het schoolplein ziet hoe er een mager jochie in elkaar geslagen wordt. Hij krijgt er genoeg van en grijpt in. Vanaf die dag zijn Brantley King en Samuel ‘Preppy’ Clearwater de beste vrienden en worden letterlijk partners in crime.
Een sprong in de tijd en King komt na drie jaar uit de gevangenis. Hij is enorm rusteloos en weet eigenlijk niet zo goed wat hij wil. Ter ere van zijn vrijlating wordt er door zijn vrienden een feestje gegeven bij hem thuis, een feestje waar het er nogal wild aan toe gaat.

[Maar hier alleen in het donker met slechts mijn eigen gedachten besefte ik steeds meer dat zonder herinneringen aan het verleden, zonder geleerde lessen en levenservaring, ik niet veel meer was dan het omhulsel van een mens. Ik was een vreemdeling voor mezelf.]

Doe is dakloos en heeft geen enkel idee wie ze is. Ze werd wakker in een ziekenhuis, maar haar hele leven van daarvoor is een groot zwart gat. Ze wordt door een hoertje genaamd Nikki op sleeptouw genomen. Doe wil niets liever dan een normaal leven leiden, een veilig leven in plaats van op straat, maar heeft geen idee waar ze moet beginnen. Daar weet Nikki wel een oplossing voor. Ze gaan samen naar een feest dat gegeven wordt voor iemand die net uit de gevangenis is, een feest waar veel leden van een motorclub aanwezig zijn. De oplossing? Bied je lichaam aan aan een van die bikers en als je hem bevalt, dan zal hij je beschermen en onderdak bieden.
Op het feest blijkt dat Nikki een heel ander plan heeft. Een plan dat misgaat en waar Doe voor opdraait. Nikki slaat op de vlucht en Doe is overgeleverd aan de grillen van King. De schuld die Nikki bij hem heeft, zal Doe moeten terugbetalen. Hoe dan ook.

[Ik had mezelf teruggevonden in de bezeten ogen van een meisje dat net zo verloren was als ik. Of misschien hadden we elkaar helemaal niet gevonden. Misschien hadden we gewoon besloten samen verloren te zijn.]

King wordt verteld vanuit twee perspectieven, Doe en King. T.M. Frazier heeft haar twee hoofdpersonages als mensen van vlees en bloed weten neer te zetten. Ondanks dat Doe niet weet wie ze is, heeft ze wel een heel eigen geluid en is het een dametje dat niet zomaar over zich heen laat lopen. Van King daarentegen weet je precies waar hij vandaan komt. Uit het verhaal komt duidelijk naar voren dat hij een zware jeugd heeft gehad en dat hij bewust heeft gekozen voor het criminele leven. Stug, lomp, onbehouwen en gevaarlijk. Vastbesloten om Doe te laten boeten voor wat haar ‘vriendin’ hem geflikt heeft, maar wie houdt wie nu gevangen?
Overigens vond ik King’s beste vriend Preppy een geweldig personage, die zorgde voor de juiste hoeveelheid (zij het grove) luchtigheid in het geheel, heerlijk.
Het getouwtrek tussen King en Doe houdt de lezer in de ban en in spanning, want spannend is het zeker! En net als je denkt, he he alles komt toch een soort van goed...nou nee hoor, dan komt daar even een lekkere cliffhanger om de hoek kijken waar je he-le-maal niks mee kunt. Niks! (Behalve dan wachten tot eindelijk het tweede deel, Tyrant, verkrijgbaar is.)

Het boek King is net als de hoofdpersoon: duister, grof, rauw, grimmig, enorm sexy en gewoon ontzettend lekker!

4 sterren voor King.