Een verhalenverteller in hart en nieren

Diep onder de indruk van Wees onzichtbaar, de tweede roman van Murat Isik, begon ik aan zijn debuut. Het heeft me niet teleurgesteld. Zonder opsmuk wordt verteld hoe een boerenfamilie in een klein dorp in Oost-Turkije van de ene dag op de andere ontworteld raakt. Veehouder en verhalenverteller was de vader van Miran, gewaardeerd door zijn dorpsgenoten. Als hij echter een ongeluk krijgt en zijn been geamputeerd moet worden, staat Mirans wereld op zijn kop. Van zorgzaam en wijs gezinshoofd, verandert hij in een man zonder wil of kracht. Om aan de ellende en armoede te ontkomen, vertrekken ze naar vaders geboortedorp, waar ze op zijn zachtst gezegd, niet welkom zijn.
Het is aangrijpend om te zien hoe de rollen in het gezin opnieuw verdeeld worden. Moeder is een krachtige vrouw, Miran aanbidt haar en terecht.
In de boeken van Isik is veel autobiografisch, al vermeldt hij in het nawoord nadrukkelijk dat het een roman is. Zo moeten we het dan ook lezen . Het blijft een prachtig beeld dat hij schetst. Van een familie in een wereld die gekend moet worden.