Waar is de spanning?

Tja wat zal ik zeggen? Het is dat ik het personage van Joe O’Loughlin van de eerdere boeken in de serie heel erg prettig vind dat ik het boek heb uitgelezen. Maar ik heb mij er echt toe moeten zetten verder te lezen.
Waar was de spanning? Waar was het plot? Ik heb het niet kunnen ontdekken.
Vaak een staccato-achtige schrijfstijl dat leest alsof er later nog allerlei details in verwerkt moeten worden.
Klein detail waar ik over viel: In het boek wordt meermaals vermeld dat de ouders van Joe ruim 60 jaar met elkaar zijn getrouwd. Dit betekend dat de moeder op zijn minst 78/79 is. Haar karakter, acties en manier van doen/praten, is geschreven alsof ze in de 40 is. Klopte gewoon niet helemaal naar mijn gevoel.
Wat ik plezierig vond waren de korte hoofdstukken, Joe en Vincent natuurlijk, subtiele humor (goed zoeken) en dat het uiteindelijk uit was.
Ik denk dat de serie nu wel klaar is.
De 3 sterren zijn dus zeer gul, meer vanwege Joe O'loughlin en de auteur Robotham.