Een intrigerende en psychologische thriller

Ik aarzel toch altijd een beetje als het gaat om Scandinavische thrillers. Het nadeel van Scandinavische thrillers zijn de Scandinavische namen van de personages, die ik soms niet goed kan herkennen en plaatsen. Ik heb vaak een paar hoofdstukken nodig om in het boek te komen en om aan de namen van de hoofdpersonen te wennen.

Dit was ook het geval bij ‘Ik reis alleen’, hoewel het boek gelijk begint met informatie naar je hoofd gooien waardoor je door wilt blijven lezen. Je wordt nieuwsgierig gemaakt door middel van de eerste moord op het zesjarige meisje, maar ook door de geschiedenis van Mia Krüger, die stukje bij beetje onthuld wordt. En als je halverwege het boek zit, geloof me, dan wil je door blijven lezen.

Samuel Bjork schrijft intrigerend. Hij laat stukjes informatie los die net genoeg zijn om het verhaal te snappen, maar niet genoeg om het totaalplaatje te zien. Door die manier van schrijven en zijn grote kennis van zijn personages, waardoor deze tot leven komen, blijf je geboeid tot de laatste pagina. Dat niet alleen, het einde is een knaller die ik, toch wel als liefhebber van thrillers, niet zag aankomen. Je wordt op een spoor gezet en je denkt het allemaal te snappen, maar nope, dat doe je niet.

‘Ik reis alleen’ is een thriller die me op momenten kippenvel bezorgde, maar ook een thriller met diepgang, waar Samuel Bjork nog veel verder op kan bouwen. In het verhaal zitten psychologische elementen, waardoor je respect krijgt voor de politiemensen, maar ook voor het feit dat een dader niet altijd een standaardreden heeft om een moord te plegen.

Als je op zoek bent naar een intrigerende, psychologische thriller, dan is ‘Ik reis alleen’ echt wat van jou. Geloof me als ik zeg dat je vanaf halverwege het boek gewoon door wilt blijven lezen. Spannend, intrigerend en zo goed opgebouwd. Geniaal.