Mooie afsluiting die aansluit bij deel 1

Zojuist het vierde en laatste deel van de Napolitaanse romans uitgelezen. Wat een prachtige serie! Vanaf deel 1 zat ik in het verhaal. Wat geweldig die opbouw vanaf de jaren 50 tot in deze eeuw. Je ziet de dames, maar ook de wijk met zijn bewoners, boek na boek groeien en ontwikkelen. Ook met bij behorende details zoals het entree van de computer in huis, tot en met emails en mobiel telefoon verkeer. De auto die eerst nog uniek was in het straatbeeld tot en met geëmancipeerde dames die hun rijbewijs haalde in de jaren 60. En verder weet de auteur ons te treffen met de liefde. Er ontstaan diverse amoureuze ontwikkelingen. Maar ook verdriet in al zijn vormen. Van liefdes verdriet, tot rouwprocessen en verdriet dat aan je blijft kleven en een deel van je gaat worden. Alles zo mooi beschreven, al die ontwikkelingen en emoties in al zijn facetten. En dan is het einde van het boek in zicht en komt er een mooie afronding van deze boeken reeks die mij nog lang bij zal blijven. Misschien geen happy end, maar wel een mooie afsluiting die aansluit bij deel 1. En zo is de cirkel weer rond...