Dude lit (of chick lit voor mannen)

Dit is voor mij echt een stereotype mannenboek. Van die mannen die weten wie Chuck Norris is (tot voor kort wist ik niet wie dat was) en van vechtfilms houden met veel actie en geknal. Maak me maar wakker bij de aftiteling.
Ik vond het boek een soort kamelenrug. Het begon heel sterk en toen ging het met een vaart bergafwaarts, daarna volgde weer een sterk stuk en toen ging het weer in sneltreinvaart naar beneden. De hoofdpersoon, met zijn 396 namen en identiteiten, vond ik ook maar een l.u.l. met grootheidswaanzin met zijn almachtige Amerika.
Toen ik nog bovenop die eerste bult zat, zat ik al trappelend te kijken naar het volgende boek van meneer Hayes. Nu komt dat misschien wel een keer. Ooit. Als ik het toevallig zie staan in de bieb.
Conclusie:
Ik houd meer van detectives en mysteries dan van spionageverhalen.