Onderhuids van Nicci French vind ik een goed boek, maar niet de beste in de reeks.
Het boek bestaat uit 3 delen ( die telkens nog eens wordt verdeeld in hoofdstukjes): Zoë, Jenny en Nadia. Het boek leest vlot, maar wat er wel vervelend was, was dat er een heleboel onnodige details in voorkwamen wat het verhaal te langdradig maakt. Het boek kon eigenlijk korter verteld worden en zou daardoor misschien wel spannender geweest zijn.

De beginpagina’s - wanneer er telkens een nieuwe vrouw voorgesteld wordt- zijn leuk om te lezen. Helaas vond ik de tussenstukjes wat minder, waardoor het op den duur wat saai begon te worden en ik spoedig verlangde naar het einde van het verhaal. Het einde echter van de eerste twee vrouwen was spannend! Je wist wel al wie de dader was toen de tweede vrouw stierf. Dat vond ik jammer omdat je dan minder zin hebt om het verhaal over de laatste vrouw, Nadia, te lezen. Het zou fijn geweest zijn mocht er een plotse wending zich in het verhaal voordoen, maar dat was dus niet het geval. Oké er was wel een kleine wending op het einde, maar ook niet zo spectaculair. Ik vond het ook wat spijtig dat ze niet schreef hoe het nu met Nadia zou verdergaan. Het is een goed einde, niet van dat, maar aan de ene kant ook wel een beetje triest vind ik. Je weet niet als Nadia nu nog contact zou hebben met Louise, met Cameron, met Josh enz.… En daar ben je als lezer toch wel nieuwsgierig naar!

Het verhaal van Zoë vond ik het leukst om te lezen. Er zat nog wat actie in, met onder andere het voorval van de meloen in het begin. Ook de spanning werd goed opgebouwd. Jennifer haar stuk was wat minder, iets te lang, net zoals het stuk dat over Nadia ging.
Hoewel de soms langdradige stukken, las het boek vlot. Dit komt denk ik door de schrijftstijl van Nicci French. Alles leest gemakkelijk, geen al te moeilijke begrippen waardoor je zou kunnen afhaken.

De personages worden goed neergezet en dat moet toch wel even vermeld worden. De verschillende gevoelens, gedachten, levensstijlen van Zoë, Nadia en Jennifer.
Ook de rol van de dader, wordt knap neergezet. De brieven die hij schreef waren psychopatisch en hoewel dit eigenlijk zou moeten gaan rond het schrijven van psychopatische brieven naar vrouwen, komen de brieven niet zoveel aan bod. Het gaat meer over wat de vrouwen doormaken, hoe ze op die brieven reageren en hoe de politie er machteloos tegenover staat. De relaties tussen de personen onderling zijn ook sterk en de personages worden eigenlijk bijna allemaal verbonden met elkaar.

Ik denk wel dat ze het verhaal spannender konden maken -daar ben ik zeer zeker van- wel jammer dat ze dit niet gedaan hebben.
Kortom, Onderhuids is een goed boek, alleen wat spijtig van de langdradige passages!