Echt een pareltje !!

Cover; prachtige cover die een foto toont van 2 kleine kindjes met een oude straatlantaarn. De titel is in een soort reliëfvorm en heeft een blinkende rode kleur. Doet mij aan iets nostalgisch denken. Ik geef deze cover een 9

Samenvatting van het verhaal;
Dit boek vertelt het verhaal van het blinde meisje Marie-Laure die in Parijs woont en van Werner Pfennig die in het Duitse Zollverein woont, 450 km van elkaar verwijderd.

Marie-Laure;
Alles begint in Parijs in 1934 als een meisje, Marie-Laure genaamd, zes jaar is en blind wordt. Haar vader, Daniel Leblanc, is slotenmaker in het Natuurhistorisch Museum. Hij neemt elke dag zijn dochter mee naar zijn werk waar ze ook veel tijd doorbrengt bij Dr. Geffard die haar veel dingen aanleert.
Marie-Laure’s vader heeft een grote maquette gemaakt van het arrondissement waar ze wonen, hij wil dat ze er alle dagen aan voelt zodat ze in de loop van tijd haar weg naar huis kent.
Door de jaren heen leert ze zoveel mogelijk wat er in het museum te leren valt. Op haar elfde verjaardag krijgt ze het boek “20.000 mijlen onder zee” deel 1. De hele dag ligt ze op haar buik te lezen. Ze leidt een zorgeloos leventje totdat ze vernemen dat de Duitsers bijna in Parijs zijn.
Samen met haar vader vluchten ze naar Saint Malo waar oudoom Etienne met zijn huishoudster Madam Manec woont. Deze hele lieve dame neemt hen binnen en verzorgt hen zodat ze terug op krachten komen. De eerste dagen zien ze oudoom Etienne niet omdat die nogal beschadigd uit de WOI is gekomen en pleinvrees heeft en ook andere angsten. Hij heeft de wereld binnen handbereik met al zijn radio’s en boeken.
Hier ook bouwt Daniel een maquette voor zijn dochter zodat zij ook op een dag kan rondwandelen in deze stad. Hij bouwt alle dingen met de juiste precisie, de gebouwen, de regenpijpen enz.
Gaandeweg krijgen Marie-Laure en oom Etienne een innige band en leert hij haar alles over de regenwouden en dieren en nog zoveel meer.
Daniel Leblanc wordt verzocht om terug te keren naar Parijs maar wordt tijdens zijn reis gearresteerd en meegenomen door de Duitsers.
De Duitsers bezetten de stad en alles wordt schaarser. Er worden allerlei wetten opgelegd. Marie-Laure probeert zo goed als het kan om te gaan met deze bezetting en samen met haar oudoom Etienne proberen ze ook elk hun steentje bij te dragen in de samenleving van de stad.

Werner;
De zevenjarige Werner woont met zijn zusje Jutta in een weeshuis dat wordt gerund door Frau Elena. Beiden hebben hun vader verloren in de mijn. Werner is zeer leergierig en wil van alles leren wat met elektronica te maken heeft. Alle twee luisteren ze dan ook stiekem elke avond naar een Franse radiozender die lessen geeft over wetenschap.
Hij herstelt alle radio’s in de buurt en bouwt het liefst dingen die zeer behulpzaam kunnen zijn. Door dit valt hij op bij iemand die connecties heeft bij het Duitse leger en zodoende wordt hij naar een school gestuurd. Dit is de Generaal Heissmeyer school en is het neusje van de zalm. Deze school ligt 300 km verder.
Dr. Hauptmann is docent technische natuurkunde en staat verbijsterd van Werner ’s talenten. Al gauw neemt hij hem onder zijn vleugels en moet Werner in het laboratorium gaan werken.
De school is niet gemaakt voor watjes en met sommigen dingen heeft Werner het toch moeilijk en ook mist hij enorm zijn zusje Jutta. Hij denkt aan de leuke herinneringen en kinderen uit het weeshuis. Hij mist alles en iedereen.
Werner moet op een dag naar de commandant komen en wordt naar het leger gestuurd om verklikkers te ontmaskeren. Hij gaat samen met een groepje naar Rusland, Oekraïne en tenslotte naar Frankrijk om deze opdrachten te vervullen.
Omdat hij zo successen boekt wordt hij uiteindelijk ook naar Saint-Malo gestuurd omdat daar veel beweging is binnen het verzet en hij moet die verraders kunnen klissen. Zo ontmoet hij de mooie Marie-Laure.

Conclusie;
Het boek is in verschillende delen opgesplitst nl. de tijdsduur van 1934 tot en met 2014 en ook nog in delen die de personages in dit boek aangaan.
Ook bestaat er een deel in het boek dat is toegewijd aan een diamant. Deze diamant speelt ook een grote hoofdrol in het boek.
Ook ontdek je dat de jeugd van Werner en Marie-Laure met elkaar verweven zijn.
Beoordeling;
Dit is ronduit een prachtig boek! Door de tijdslijnen kom je te weten hoe het Werner en Marie-Laure vergaat. Wat ze tegenkomen en met welke obstakels ze moeten leren leven ondanks dat ze dit leven niet willen en met heimwee terug kijken naar hun prille jeugd.
De beschrijving van de maquettes is zo wondermooi, hoe klein de huisjes zijn en hoe gedetailleerd alles is.
De prachtige verwoordingen en de liefde van haar vader stralen zo van de pagina’s. Zo ontroerend hoe hij zorg draagt voor zijn kleine meisje, niets is hem teveel. Hoe hij haar leert omgang met haar verlies van zicht. Ook hoe zijzelf leert omgaan met haar handicap, zo telt ze de stappen en het aantal regenpijpen als ze van het museum naar huis terugkeren “ zes straten, 38 regenpijpen enz.…. “ Je kunt je bijna in haar gedachten plaatsen en hoe goed ze op haar gehoor afgaat.
Het zijn korte hoofdstukken maar zo krijg je ook alle informatie mee die je moet weten en de tijdslijnen. Dit is helemaal niet storend.
Het is een boek van een dikke 500 blz. maar er staat geen hoofdstuk teveel in. Je wil alsmaar verder lezen en weten hoe dit verhaal gaat eindigen. Elk detail wordt zeer mooi omschreven, zowel vanuit Marie-Laure’s leven als dat van Werner.
Er komen ook veel emoties aan te pas, van rijkdom tot ontberingen, moed en zelfvertrouwen en de liefde die er is voor hun familie en vrienden. Je kunt je bijna niet voorstellen hoe gruwelijk en ellendig het moet zijn geweest tijdens deze jaren van oorlog. Toch proberen ze op hun eigen manier er het beste van te maken hoe moeilijk het ook is met al de verschrikkingen die er gebeuren.
Dit boek is heel prachtig en bij tijden heb ik toch een traantje gelaten.
Dit pareltje met de wondermooie titel krijgt van mij een dikke 5 sterren!!