Goede thriller maar mist iets...

Rachel neemt elke ochtend de trein van Ashbury naar Euston en terug. Elke rit stopt de trein voor een sein, waar ze uitkijkt op de achtertuinen van een rij huizen. Daar ziet ze elke ochtend een koppel samen ontbijten, en noemt ze in haar hoofd Jess en Jason. In Rachels ogen vormen ze het perfecte koppel. Maar op een dag ziet ze iets vreemds in de achtertuin van Jess en Jason. Kort daarna leest ze in de krant dat Jess vermist wordt. Rachel twijfelt of ze naar de politie moet gaan en probeert uit te zoeken of wat ze gezien heeft ook echt gebeurd is.
Het verhaal is geschreven in de ik-vorm aan de hand van meerdere vertellers. Het verhaal is goed geschreven, maar mist soms toch wat spanning. De lezer krijgt gaandeweg een inkijk in het leven van Rachel en de andere hoofdpersonages, en daarbij horen natuurlijk ook hun problemen en geheimen. Beetje bij beetje vallen de puzzelstukjes op hun plaats, wat ervoor zorgt dat je dit boek niet meer wil neerleggen. Maar eens je aan het eind van dit boek komt, kan het plot je teleurstellen wegens de voorspelbaarheid.
Over het algemeen vind ik het best wel een goede thriller, maar het mist spanning en originaliteit.