Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een klassieker over aftakeling en de angst om te sterven

Nathalie B1 01 april 2017
Het verhaal speelt in 1947, net na het einde van de Tweede Wereldoorlog waarin armoede en honger troef waren in Nederland. In die jaren hadden jongeren van de leeftijd van het hoofdpersonage amper vooruitzichten en wisten ze niet hoe ze vooruit moesten in hun plat gebombardeerde land. Frits geeft eigenlijk gestalte aan die generatie die over de zin van het leven nadacht en die angst hadden voor het leven evenals voor de dood. De schrik voor de dood zit er bij Frits goed in. Frits heeft een kantoorjob maar het is over de avonden dat het boek handelt, en waarin hij de tijd tracht te verdrijven, 10 dagen lang totdat het oudejaarsnacht is en hij merkt dat hij nog leeft! Zo is hij eigenlijk een hangjongere van zijn tijd.

Frits droomt over dood gaan, lijken, aftakeling en spreekt hier ook over met de vrienden die hij 's avonds ontmoet en waar hij gaat bellen om zijn avonden mee op te vullen. De eerste scène die wordt besproken als je het boek open slaat, is een vrij macabere die uit een nachtmerrie van hem komt. Men weze hiervoor gewaarschuwd! Dit cynisme of sarcasme of negativisme beleed Reve als één van de eersten van zijn generatie schrijvers. Wreedheid, eenzaamheid en herhaling van gebeurtenissen komen veelvuldig voor. Zo wordt het voor de lezer niet echt 'leuk' gemaakt om tot het einde van het boek te lezen natuurlijk.

Tegelijkertijd wisselt hij een hoogdravende stijl waarin zijn hoofdpersonage spreekt af met echt vulgaire taal. Dit is ook wel de humor die Reve in dit boek in bracht, waar sommigen onder ons al gevoeliger voor zijn dan anderen. Hoe hij over zijn ouders schrijft, waarover hij puberale commentaar geeft, en hoe hij deze pest, zou eventueel ook als een cynische negatieve humor bestempeld kunnen worden. De bijrollen in het boek krijgen dit taalgebruik echter niet toebedeeld, en komen er grotendeels 'beter' van af. Beter inderdaad, omdat in de taal die Frits van Egters gebruikt, doorschemert dat hij onzelfzeker is en een laag zelfbeeld heeft, en daardoor in de aanval wil gaan bij anderen en niet over zichzelf wilt praten. Dit wordt bijvoorbeeld heel duidelijk in een scène waarin hij wordt uitgenodigd op een feest van zijn vroegere school die hij niet heeft afgemaakt, en waar hij liefst zo onzichtbaar mogelijk zou zijn. Deze school is natuurlijk het Vossius-gymnasium dat Gerard Reve zelf niet heeft afgemaakt.

Ik kom tot de slotsom dit keer dat Reve dan wel een grote naam en een groot schrijver mag zijn, die nu trouwens ook in Amerika succes heeft gekregen, maar dat daarvoor zijn boeken mij nog niet echt moeten bevallen. Drie sterren dus voor het vakmanschap, die twee overige sterren staan teveel voor het leesplezier dat toch ook belangrijk moet zijn.
1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Nathalie B1